KaR - VANGELIS

[Maciek]

,, tak, wyglada na to ,że ten raj wyautujemy na dzień dobry

Ano - nuda Panie, nuda
Kilka tych nudnych płyt do odstrzału na pierwszy ogień będzie. Ale w połowie zabawy zacznie się już chyba walka na noże

[Bednaar]

Spóbuj posłuchać np. "Earth" czy "Heaven & Hell" ewentualnie "Albedo 0.39" a z późniejszych "Soil Festivities". Jak Ci nie podejdzie - to nie ma co się męczyć, znaczy nie dla Ciebie.

No dobrze, spróbuję. Mam nadzieję, że to nieco inne klimaty niż wspomniany raj, czy Chariots Of Fire. Ale tak poza tym to lubię Greków

[WOJTEKK]

Na początek proponuję Aleksandra - popłuczyny po 1492, poza tym jest trochę niezborny Poemat Symfoniczny. nie płakałbym po Mythodei, bo tam to jest patos, patos i jeszcze troszeczkę patosu. Z dobra muzyką gorzej. Beauborg i Invicible Connection to muzyka współczesna i też mało mnie to rajcuje.


Potem się będzie trzeba poważnie zastanowić.

[Leptir]

"Beauborg" będę bronił - imo to próba sprawdzenia się Vangelisa w klimatach berlińskiej elektroniki i muzyki współczesnej. Moim zdaniem rzecz ciekawa, choć niełatwa w słuchaniu.

[Maciek]

No to będzie kolejny konflikt, bo mi "Mythodea" i jej patos bardzo, ale to bardzo odpowiadają i w mojej prywatnej klasyfikacji to na pewno pierwsza dycha. I to wcale nie jej ogon

[afterc]

Miło mnie zaskoczyliście, bo obawiałem się, że to tylko ja nie znoszę Kolumbowego soundtracka

Choć chyba raz, kiedyś, udało mi się przebrnąć do końca ...
Za to V. skutecznie obrzydził mi sam film, który już omijałem bardzo szerokim halsem

[WOJTEKK]

"Beauborg" będę bronił - imo to próba sprawdzenia się Vangelisa w klimatach berlińskiej elektroniki i muzyki współczesnej. Moim zdaniem rzecz ciekawa, choć niełatwa w słuchaniu.

ale Beauborg jest jak najbardziej do obrony - płyta na pewno inna niz reszta, na pewno ciekawa, ale będę ją w miarę szybko gonił, bo mnie nie rajcuje.

natomiast ciekawy jestem jak ci dinozaurzy, którzy nie lubia 1492 traktują Aleksandra

[WOJTEKK]

przedtem zniechęcałem, a teraz będę zachęcał - "Earth" - w zasadzie pierwsza solowa płyta Mistrza - jeszcze podobne do Aphrodite's Child, ale trochę ambitniejsze, chociaż dalej to właściwie pop-rock, właściwie płyta z piosenkami.

Ignacio - w kategorii suita to nie wiem, czy V nagrał coś lepszego

Albedo 0.39 - tu jest Pulstar - chyba pierwszy większy przebój V - przynajmniej ja to pamiętam grane w różnych audycjach - nawet chyba w Lecie z Radiem gdzieś w drugiej połowie lat 70tych - taka z bardziej elektronicznych płyt

Spiral - temat z audycji Redakcji Sportowej TVP, chyba najbardziej elektroniczna płyta V

See You Later - V gra new romantic. Efekt nieco kontrowersyjny, but I Like It.

[afterc]

Z Mandarynkami było jednak łatwiej. U V. - kilka albumów ociera się o Absolut.

[Bednaar]

"Beauborg" będę bronił - imo to próba sprawdzenia się Vangelisa w klimatach berlińskiej elektroniki i muzyki współczesnej. Moim zdaniem rzecz ciekawa, choć niełatwa w słuchaniu.

O, to może być to, czego szukam

[WOJTEKK]

Z Mandarynkami było jednak łatwiej. U V. - kilka albumów ociera się o Absolut.

Bardzo jestem ciekaw, które to wg Ciebie - i na ile to się pokrywa z moimi "absolutami". Chociaż IMO to V ma jedno niezaprzeczalne arcydzieło na koncie - tylko podpisane jako Aphrodite's Child - czyli 666

[greg66]

A jak Wam podchodzi Voices ,bo u mnie pierwsza trójka.

[Maciek]

A jak Wam podchodzi Voices ,bo u mnie pierwsza trójka.

Voices bardzo lubię. Może nie na pierwszą trójkę, ale blisko dychy

[WOJTEKK]

nie zastanawiałem się tak dokładnie , ale u mnie pierwsze miejsce na play-liście pana V. Najczęściej w odtwarzaczu. Potem Rydwany Ognia.

[Tilion]

Ja sie chyba poddaje- wybór z 7 ulubionych płyt dotykających absolutu(albo i go momentami tworzących) to za dużo do wyboru.Nie wiem cyz z Mandarynkami łatwiej, Hyperborea, Phaedra, Ricochet i Quichotte(ostatnio mój ulubiony- brak zbędnych nut) to jednak poziom kosmiczny.