No i gitara!

[crescent]

Jeszcze krótki appendix:

W kontekście ważnych prog-rockowych gitarzystów nie wskazaliście (chyba) Hacketta, a ów przecie zainspirował "rzesze" twórców neo i retro-progowych.

[Duch 1532]

Myślę o Gilmourze...
Trochę jak, K (k)ardynał Dziwisz, nosząc kapcie za papieżem dosłużył się: zwracania ku niemu: eminencjo, czerwonego biretu i bulli.

A któż to ów papież w tej przypowieści? Waters (jego mać)?

Relację Waters---Gilmour porównałbym raczej do JP2---B16: obaj bardzo zdolni i wykraczający poza schematy, przy czym ten drugi, nieco młodszy, bez takiego efekciarstwa, stonowany, mądrzejszy

[Crazy]

Marc Ribot w doskonałej formie: https://youtu.be/rJz1Xiejzlw?si=8oYwomF2pIqxWhj3

Nie dość, że mój wpis o gitarzystach był w ogóle mało potrzebny, to jeszcze dałem go do złego wątku, a co najgorsze - pisząc, zapomniałem o Marku Ribocie Co za porażka na całej linii!

Dzięki za linka.

[esforty]

Machine Mass - Machine Mass Plays Hendrix 2017

Ja o płycie zająknąłem się, kilka lat temu, ale przywołam raz jeszcze w kontekście dyskusji powyższej.

Panie Gilmour! ... Panie Gilmour!! tak się trzyma kandelabr... przepraszam gitarę

https://artrock.pl/recenzje/54049/machi ... ndrix.html


wydawnictwo do nabycia w Audio Cave za 39 PLN

[Maciek]

Rəhman Məmmədli - Azerbaijani Gitara volume 2 (2024)


Okładka i tytuł płyty mówią o niej wszystko.
Na pewno nie jest to płyta dla tych, którzy:
- słuchają tylko kanonu (czymkolwiek on jest)
- słuchają tylko płyt, które mają na RYM ocenę 3,5 lub wyżej (tu mamy 3,66, ale na pewno nikt istotny tej płyty tam nie oceniał ).
- szukają czegoś, co będą potrafili zanucić.
- są znerwicowani

Ale na pewno jest to płyta dla ciekawych świata, muzyki i tego, co i w jaki sposób można zagrać na gitarze.
https://youtu.be/Jrzp0A9Hw_E?si=dnmlaTwRywDa0jwv

[Crazy]

Nie wygląda też na płytę dla tych, którzy szukają ładnych okładek

No ale dziś rano słuchałem Romance od Fontaines DC, która prawdopodobnie jest najbrzydszą okładką, jaką mam w domu, więc co ja się będę czepiał!

[Maciek]

Myślę, że kanony piękna mogą być różne w Polsce i Azerbejdżanie.
Wiadomo, że wszyscy w jakimś stopniu mamy tendencję do oceniania (lub przynajmniej zainteresowania) płyt po okładkach. Mnie taka okładka z reguły przyciąga i to nie dlatego, że mi się (nie)podoba, a bardziej dlatego, że szóstym zmysłem wyczuwam w niej autentyczność.