Muzyczna literatura

[Radek]

Temat o takim tytule został założony przez Maćka.

Wojciech Siwak, Estetyka rocka, Warszawa 1993, ss. 142.

Praca jest rozprawą doktorską. Na początek tytuły rozdziałów (spis treści jest bardzo szczegółowy - obfituje w podrozdziały, które dzielą się na mniejsze części, więc wypisuję tylko tyle):
Wstęp
Rozdział I: Muzyka negro-amerykańska jako tradycja i inspiracja dwudziestowiecznej muzyki popularnej
Rozdział II: Style i formy muzyczne rocka
Rozdział III: Hasłowe pragnienia w tekstach rockowych
Rozdział IV: Koncert rockowy jako struktura teatralna
Rozdział V: Ekspresja twórców i odbiorców w muzyce rockowej
Rozdział VI: Produkcja rocka
Rozdział VII: Cechy swoiste rocka

To próba uchwycenia istoty rocka jako zjawiska muzycznego, ale i - w jakimś sensie - socjologicznego. Muszę przyznać, że sporo tu ciekawych spostrzeżeń, chociaż niektóre opinie czy wybory autora (chodzi o rozłożenie akcentów: co ważne, a co mniej istotne) mnie denerwują. Za najbardziej kontrowersyjną opinię - wyziera ona z różnych fragmentów książki - uważam odmówienie przez niego wartości artystycznych niektórym odmianom rocka (chyba, że coś źle pamiętam, bo daaawno czytałem ). Z drugiej strony - na szacunek zasługuje samo podjęcie się opracowania tak obszernego tematu. Przeczytać więc warto, choćby po to, by móc się z autorem "pospierać".

[Radek]

Beata Hoffmann, Rock a przemiany kulturowe końca XX wieku, Warszawa 2001, ss. 140.

Pozycja z podobnej działki, co książka Siwaka. Niestety, mniej udana. Do "rockowego worka" wrzucone tu zostały - pod pretekstem szerokiego pojmowania zjawiska - także rap, techno czy hip-hop.

Propozycja dla wytrwałych. Za minirecenzję niech posłuży tu cytat z pracy, przedstawiający opinię, z którą nie potrafię się zgodzić. Dodam tylko, że takich powierzchownych wniosków jest tu więcej:

Pierwsze rzeczywiste próby łączenia stylów muzyki rockowej mozna było zaobserwować w twórczości kilku grup powstałych na początku lat osiemdziesiątych (np. The Red Hot Chili Peppers, Faith No More) [s. 72].

Układ:
Podziękowania
Wstęp
Rozdział I: Wszechobecność rocka
Rozdział II: Koncert rockowy
Rozdział III: Zjawisko "wymieszania" stylistycznego w kulturze rockowej lat dziewięćdziesiątych
Rozdział IV: Przemiany kultury współczesnej w opinii muzyków
Zakończenie
Aneks [zawiera m.in. cząstki: Pojęcia związane z kulturą rocka (2 ss.) i Informacje o respondentach]

[Radek]

Tak mnie jakoś tknęło podczas niedawnej rozmowy ze studentami o zastosowaniu statystyki w badaniach językoznawczych, że nie napisałem tu jeszcze nic o pewnej dosyć interesującej książce. Oczywiście interesującej, jeśli chce się dokonywać analiz słownictwa tekstów utworów rockowych...

Halina Zgółkowa, Tadeusz Zgółka, Krzysztof Szymoniak, Słownictwo polskich tekstów rockowych. Listy frekwencyjne, Poznań 1991, ss. 480.

Z książki możemy się dowiedzieć na przykład, że najczęściej używanym przez tekściarzy rockowych wyrazem jest nie (w materiale zebranym przez autorów wystąpił on 2795 razy), a na miejscu 100. pojawia się niebo (139 odnotowań - dla odmiany piekło na 316.; występuje 43 razy). Dla językoznawców - książka bardzo przydatna, o ile zajmują się tematyką rockową.

Czytać "strona po stronie" nie polecam .

[Radek]

Pozycja zapewne znana jest licznym For(um)owiczom...

Wiesław Królikowski, Polski rock: przewodnik płytowy A-K, Warszawa 1997, ss. 256.
Wiesław Królikowski, Polski rock: przewodnik płytowy L-Ż. Suplement A-K, Warszawa 1998, ss. 400.

To dwutomowe opracowanie jest nie tylko starannie wydane, lecz także stanowi pierwszą próbę w miarę pełnego ujęcia tematyki dyskografii najważniejszych polskich wykonawców rockowych.
Dyskografie przedstawiono tu w sposób dosyć szczegółowy: zawierają one daty wydania płyt, nazwy wydawców, tytuły utworów oraz składy. Dodatkowo autor daje pewne wskazówki początkującym melomanom - wskazując płyty najważniejsze, nie tylko dla poszczególnych wykonawców, ale i dla polskiego rocka. Subiektywizm opinii może czasami drażnić, ale takie już prawo autora...
Dodatkową atrakcję stanowi tu omówienie poszczególnych płyt, co jest niewątpliwym atutem pozycji.
W 2 (Maćku - tu jestem Ci winien małe wyjaśnienie ) tomie mamy suplement do części 1. Uzupełnienia dotyczą przede wszystkim płyt, które ukazały się po wydaniu tomu 1.
Kolejnym plusem są reprodukcje większości okładek.
Minus stanowi natomiast brak kontynuacji tematu (co oczywiście nie musi obciążać autora).
Wadą jest także to, iż nie ujęte zostały tu pozycje wydane na kasetach, nie mające swoich odpowiedników na nośnikach "okrągłych".

[Radek]

Wiesław Weiss, Sztuka rebelii. Rozmowy ze świętymi i grzesznikami rocka, Warszawa 1997, ss. 456.

W książce umieszczono wywiady, które przeprowadził redaktor naczelny miesięcznika „Tylko Rock” z mniej lub bardziej wybitnymi muzykami oraz ludźmi związanymi z muzycznym światkiem. Dlaczego polecam tę pozycję? Weiss wie o co pytać, a to sztuka niebywała. Poza tym w książce znalazły się obszerniejsze wersje rozmów niż te drukowane wcześniej na łamach „Tylko Rocka”. Z zainteresowaniem przeczytałem swego czasu nawet wywiady z gwiazdami, których nie lubię. Przydałby się dalszy ciąg.



Lista rozmówców: Keith Richards, Eric Burdon, John Mayall, Jack Bruce, Alvin Lee, Mick Fleetwood, Eddie Kramer, Lou Reed, Iggy Pop, Wayne Kramer, Carlos Santana, Justin Hayward, Gary Brooker, Nick Mason, Ian Anderson, Yoko Ono, Ian Gillan, Geezer Butler, Jon Anderson, Rick Wakeman, Bill Bruford, Adrian Belew, Carl Palmer, Bev Bevan, Thijs Van Leer, Alan Parsons, Andy Powell, Dave Hill, Robert Lamm, Joe Perry, Glen Matlock, Malcolm McLaren, Siouxsie, Hugh Cornwell, Bob Geldof, Steve Harris, Peter “Biff” Byford, Joe Elliott, King Diamond, Midge Ure, Simon Le Bon, Nick Rhodes, Billy Duffy, Mike Scott, Mark Kelly, Fish, Steve Hogarth, Laurie Anderson, Tom Araya, Dave “Junior” Ellefson, Charlie Benante, Chuck Billy, Eric Peterson, Max Cavalera, Andreas Kisser, Chuck Schuldiner, Mike Muir, Bob Mould, Mike Bordin, Glenn Danzig, Dave Grohl, Graham Lambert, Michael McKeegan, Al Jourgensen, Peter Steele, Jay Yuenger, David Yow, Maynard James Keenan, Keith Caputo, Noel Gallagher, Kirk Hammett, Sting, David Bowie.

[Radek]

Andrzej, umieszczając w innym wątku jedno ze słynnych "family trees" Pete'a Frame'a, przypomniał mi nie tylko o takim drzewie sporządzonym dla Yes (umieszczonym w książeczce dodanej do boxu Yes Years), ale i o książce, przy przeglądaniu której, można się pewnie poczuć jak w lesie.

[Windmill]

Tutaj znajdziecie drzewo genealogiczne Steamhammer autorstwa Steve'a Martina, który inspirował się Pete Frameem:
http://steamhammer.com/tree.htm

(8.III.2007)

[Tarkus]

Bywalcy Allegro znają być może uzytkownika o pseudonimie Okechukwu. Miałem niedawno okazję wymienić z nim parę maili (dowiadując sie, że podpatruje też nasze forum ) i dowiedziałem się, że ma w planach książkę :

"Książkę piszę razem z moim przyjacielem- gitarzystą folkowym i bluesowym Wieśkiem Pawłowskim. Na razie mamy około połowy, więc myślę, że jesień przyszłego roku będzie realnym terminem. Zamierzamy też wydać ją po angielsku, a nawet japońsku (choć z tym ostatnim mogą być problemy). Oprócz bardziej znanych płyt z Włoch, Niemiec, Szwecji właśnie, czy Francji, chcemy umieścić recenzje albumów z Portugalii, Islandii, Kzachstanu, Kambodży, Indonezji, Tajlandii, Turcji, Algierii, Wysp Owczych, Gruzji a nawet Mongolii, Grenlandii i Fidżi (w odpowiednich proporcjach, rzecz jasna). Nie będzie to raczej wydane tak pięknie (to trzeba przyznać), jak książka Leśniewskiego, ale po pierwsze cena będzie z zupełnie innej półki (chciałbym żeby było to 60-70 zł maksymalnie), po drugie zamiast wypisywania banałów, czy nonsensów o "atmosferycznych hammondach", "muzyce lejącej się jak magma" i "pełnych oddechu utworach", napiszemy coś więcej o formie, metrum, tonacjach, technikach gry, wpływach fokloru danego narodu, ale w lekkiej, nienapuszonej formie- dokładnie tak jak fragmenty poświęcone Ktzat Acheret i Zelenej Poscie, które umieściłem na Allegro..."

I co wy na to? Zapowiada się smakowita ciekawostka, Okechukwu (czyli po prostu Jacek ) jest nietypowym allegrowiczem. Każda jego płyta ma poświęconą sobie recenzję, nierzadko bardzo szczegółowo analizującą utwór po utworze.

[djds]

Pomysł bardzo dobry, jednak dla mnie nie do przełknięcia (folk - to słowo trochę mnie odrzuca), co nie znaczy jednak, że bym sobie takiego czegoś nie przejżał

Poza tym dlaczego Okechukwu nie ma jeszcze na FD?

[Tarkus]

Proponowałem mu zajrzenie. Jak wspomniałem - przyznał, że zagląda, ale sie nie rejestrował. Za to aktywnie udziela się na RateYourMusic.

A słówko "folk" może być mylące, na przykład w odniesieniu do takiej Sammla Mammas Manny czy Kultivatora

[Radek]

Nie będzie to raczej wydane tak pięknie (to trzeba przyznać), jak książka Leśniewskiego, ale po pierwsze cena będzie z zupełnie innej półki (chciałbym żeby było to 60-70 zł maksymalnie), po drugie zamiast wypisywania banałów, czy nonsensów o "atmosferycznych hammondach", "muzyce lejącej się jak magma" i "pełnych oddechu utworach", napiszemy coś więcej o formie, metrum, tonacjach, technikach gry, wpływach fokloru danego narodu, ale w lekkiej, nienapuszonej formie

Wytłuszczony fragment nastraja mnie bardzo optymistycznie. Czytając o muzyce, chcę chociaż w przybliżeniu wiedzieć, z czym mam do czynienia. Nie przepadam za recenzjami, z których można się dowiedzieć jak czują się ich autorzy. Akurat to ostatnie przeważnie w ogóle mnie nie interesuje. Czekam na tę książkę.

(czyli po prostu Jacek )

Czyli po prostu Leśniewski?

[Tarkus]

No właśnie na szczęście nie Leśniewski )

[boczeq]

Stwierdzam, że opisy płyt, które Okechukwu sprzedaje na allegro są świetne, polecam! Sam miałem napisać do niego maila w sprawie przedpłat na w/w pozycję

[spod_lady]

Okechukwu ma na imię Jarek (nie Jacek).
Ja nazywam się Wiesiek - i jestem jego wspólnikiem w w/w produkcji.
Pozdrawiam serdecznie "Muzyczne Dinozaury"

Wiesław

[Tarkus]

Przepraszam za literówkę