Muzyczne Dinozaury

[Cure]

Valis - właściwie nie wiem co napisać. Przeczytałem już dosyć dawno, ale książka ta wciąż wywołuje u mnie mieszane uczucia. Co mi się podoba? Niektóre fragmenty są po prostu porywające i dosłownie genialne, czasami ma się wrażenie czytania myśli wytrawnego filozofa, który potrafi opowiadać normalnym językiem. Podoba mi się, że wszystko to jest opisane z perspektywy wielu różnych religii. Z drugiej strony PKD czasami ginie w tych meandrach własnego umysłu, momentami używa zbyt wielu powtórzeń i raczej dokumentuje (można zaryzykować takie stwierdzenie), że nie był normalną osobowością.

Nie mam pojęcia jak on mógł to napisać w 14 dni (coś takiego mi się kołacze po głowie). Bo tego nie da się przeczytać w tą ilość dni. No chyba, że na zasadzie - zaledwie zbiór słów.
_________________
Support Southern Rock

[Monstrualny Talerz]

Wydaje mi się, że takie podstawowe powieści, jeszcze z lat 60, Dick pisał jeszcze jako całość, jako powieści, rzeczywiście z chęcią opowiedzenia jakiejś historii i zamknięcia tego w ramach "książkowej" całości. Valis czy Boża Inwazja to już chyba raczej strzępy wrażeń spisywane dla siebie samego w celu próby nazwania i opisania nienazwanego. Nie mniej warto przeczytać, choćby dla tych fragmentów.

[WOJTEKK]

Mick Wall - Lemmy - że Lemmy był przechuj to i tak wszyscy wiedzieli od zawsze, ale że był to przechuj-milioner to już chyba nie wszyscy - zostawił po sobie 10 milionów dolków w gotówce. poza tym sex, drugs and rock'n'roll - i tak prawie pół wieku - wybitny artysta, ciekawa osobowość i raczej pozytywna - Wall pisze ciekawie, chociaż znalazłem trochę byków (może to tłumaczenie?)
_________________
Nie ma ludzi niezastąpionych. Oprócz The Rolling Stones.

http://artrock.pl/

[Cure]

PKD - Blade Runner. Czy androidy...

Kolejna z przypomnianych sobie książek PKD. N lat nazad raczej podobał mi się średnio. Przynajmniej to mi utkwiło w świadomości. Dlatego do lektury podszedłem bez oczekiwań, na chłodno. I... zajebista niespodzianka. Powieść spodobała mi się bardzo. Stosunkowo krótka, treściwa, zwroty akcji umiarkowane, filozofii i rozważań etycznych nie za dużo, akurat jako lektura do toalety sprawdziła się wybitnie.

Bruce Dickinson - Do czego służy ten przycisk? Autobiografia.
Chyba wyrosłem z takich autobiografii. Niby śmiesznie, niby ciekawie, ale po prawdzie - średnio śmiesznie, średnio ciekawie. Typowa pozycja do nabicia swojego (i wydawcy) portfela. Lektura właściwie nawet nie zachęciła mnie do odpalenia płyt.
Chociaż po zastanowieniu, ze trzy razy się uśmiechnąłem... może cztery.
_________________
Support Southern Rock

[Maciek]

Knut Hamsun - Głód

W pewnych kręgach to kanon, postanowiłem więc nadrobić zaległości. Mam problem z książkami, w których nie przepadam za głównym bohaterem, a precyzując - kiedy jego zachowanie i wybory wprawiają mnie z jakiegoś powodu w ciągłą irytację. Mam tak chociażby z bohaterami książek Miłość w czasach zarazy czy Buszujący w zbożu - najchętniej dałbym głównym bohaterom w czapę i odesłał ich do domu. W przypadku Głodu teoretycznie jest podobnie, ale jednak cała ta otoczka wciąga mnie tak, że wszystkie negatywne w moim odbiorze cechy bohatera schodzą na dalszy plan. Te wewnętrzne monologi, urojenia i irracjonalne postawy zahipnotyzowały mnie, a fragmenty, w których bohaterowi doskwierał największy głód, kilka razy zadziałały także na moje kiszki. A skoro literatura tak działa na czytelnika, to znaczy, że jest dobra.
_________________
Adoptuj, adaptuj i ulepszaj.

[Białystok]

[Cure]

Charles Bukowski - Świecie, oto jestem. Wywiady i spotkania 1963-1993 pod redakcją Davida Callone'a.

Bukowskiego nie czytałem przynajmniej z 7 lat. W tamtym okresie przeczytałem wszystko co było dostępne w podaży pierwotnej. I o ile pierwsze dzieła bawiły mnie setne, o tyle te ostatnie - odrobinę nużyły.

Tytułowe wywiady, reportaże o Bukowskim są interesujące. Na tyle ciekawe, że kupiłem dodatkowe dwie pozycje dziada, których nie posiadałem w swojej kolekcji. Pewnie w te letnie dni sobie je przyswoję.
Charles nie jest Himilsbachem (ile razy można pierdolić ciągle to samo?) i w wywiadach uderza konsekwencja Buka a propos wygłaszanych teorii, czy klepanych raz po raz historii. Widać, że miał konkretne fiksacje (i nie chodzi tylko o dupy i alkohol). O ile pierwsze wywiady wchodzą jak dobra i zimna wódeczka, o tyle w kolejnych ta repetytywność odrobinę może nużyć (ale zaledwie odrobinę). Te chwile to jak kac, jak chwilowy wstręt do wódy, który mija z pierwszym piwem - czyli nowym, celnym [prosto w oczy] komentarzem Chinaskiego, którego wcześniej nie uświadczyliśmy.

Filozof żulerni? Chyba nie do końca. Często jego pijackie wywody są tak trzeźwe i inteligentne, że próżno ich szukać w krasomówczych twierdzeniach tzw. normalnych sfer (czymkolwiek one są), bądź nie daj Boże - elyt.
_________________
Support Southern Rock

[WOJTEKK]

Kuraś & Smoleński - Krzyżyk niespodziany - Czas Goralenvolk Bardzo ciekawa pozycja dotycząca dosyć wstydliwego epizodu w naszej historii. Wbrew pozorom to wszystko jest bardzo nieproste
_________________
Nie ma ludzi niezastąpionych. Oprócz The Rolling Stones.

http://artrock.pl/

[Białystok]

Będąc niedawno w Tatrach wieczory spędzałem z kryminalną trylogią (Ekspozycja, Przewieszenie i Trawers) Remigiusza Mroza, młodego prawnika z Opola, który jej akcje umieścił m.in w Zakopanem i Tatrach.

Zakopane i Tatry są tak przedstawione, że książka może służyć jako przewodnik po tych miejscach.

Jeżeli ktoś lubi dobry kryminał i chodzi po Tatrach to jest to idealny sposób na wieczór po górskiej wędrówce.
_________________
https://rateyourmusic.com/~Blodwynpig1971

[Tarkus]

Mróz to facet, który wypuszcza powieść co kwartał, regularnie jak w zegarku. Z jednej strony szacunek, ale z drugiej jego twórczość to niestety wata.
_________________
If you don’t love RoboCop, then you are a Nazi and support terrorism.
THIS IS NOT A LOVE SONG

[kośmin]

"Sen o Kolumbie" Emila Marata

dowiadujemy się, że Kolumb z pamiętnego serialu to nie był Kolumb, a jego kolega z żoliborskiego kedywu

piękna biografia Krzysztofa Sobieszczańskiego - Kedyw, Powstanie... opisy akcji, w tym likwidacja niesławnego Panienki, a być może również samego szefa PPR "Starego" (Marceli Nowotko); tajemniczy domek nad rzeką, gdzie Kedyw wieszał i truł skazanych (a nie tylko strzały jak w filmach)

do tego środowisko literackie (jest też taki wątek), gdzie niemal roiło się od różnej maści narodowców (ONR Falanga i Tadeusz Gajcy, czy Roman Mularczyk-Bratny i .... "Miecz i Pług" )

okres powojenny (tom III książki Bratnego), to szmuglerska działalność Krzysztofa, a zginął marnie na wodzie, którą kochał

rewelacyjna biografia i aż się prosi o film