Muzyczne Dinozaury

esforty · Wysłany: 04.05.2020, 11:36 Temat postu:

Też stawiam na obecność listy. Za to wiedza nabywana w tym rozdziale plus refleksje zainteresowanych powinny być wiążące dla wątku, stricte, plebiscytowego.
_________________
Nie ma takiego naleśnika, który nie wyszedłby na dobre. H. Murakami

Crazy · longplay Dołączył: 19 Sie 2019 Posty: 1251

Piotr · pocztówka dźwiękowa Dołączył: 19 Lip 2019 Posty: 38

Dzięki za rekomendacje. A co do Gahana to nie Hourglass? Takiego Saw Something faktycznie z zespołem w tej dekadzie nie nagrał.
A co do solowych dokonań to mocno polecam Sailing to Philadelphia, bo to najlepsza płyta Marka.
Ogólnie ta dekada wydaje mi się mocniejsza od ostatniej. Ale pewnie to też dlatego że jestem już "średnim dinozaurem".

Crazy · longplay Dołączył: 19 Sie 2019 Posty: 1251

Lubię Hourglass, ale nigdy nie chwycił mnie mocniej. Płytę jak najbardziej mogę polecić, ale bardzo wątpię, żeby miała szansę dopchać się do top 40 dekady. Szczerze mówiąc, to i z Paper Monsters pewności nie mam... alę tę płytę naprawdę BARDZO lubię. Są tam o prawda utwory wyraźnie słabsze, a zwłaszcza niestety pierwsze dwa (gdybym nie znał i ktoś mi polecił, to w okresie wzmożonego słuchalnictwa plebiscytowego mogłoby się zdarzyć, że w połowie drugiego utworu stwierdziłbym, że szkoda czasu).
Ale już od trzeciego numeru zaczyna się seria świetnych numerów, w dodatku różnorodnych, bo "Little Piece" to transowy elektronik pełen podskórnego napięcia, "Bottle Living" ma już bliżej do drapieżnego rocka, a "Black and Blue Again" (mój faworyt) to wręcz rasowy amerykański blues! Potem bywa dalej nierówno, ale końcówka znów świetna.
_________________
jeżeli nam zabraknie sił
zostaną jeszcze morze i wiatr

WOJTEKK · Wysłany: 05.05.2020, 09:00 Temat postu:

Duch 1532 · Wysłany: 05.05.2020, 09:11 Temat postu:

U mię na pewno się zmieści — to moja ulubiona ich płyta obok debiutu. W dużej mierze zapewne ze względu na rok powstania, ale zupełnie się tym nie przejmuję Cool

_________________
Strzeżcie się przyjmowania do swego rzemiosła, wymagającego takiej czujności, jakiegokolwiek młodzieńca o ściągłej twarzy i zapadniętych oczach, skłonnego do niewczesnych rozmyślań, młodzieńca, który się zgłasza na okręt z „Fedonem”.

Leptir · Wysłany: 05.05.2020, 10:59 Temat postu:

O, „Hosannas From the Basement of Hell” kopie tyłek i nie tylko konkretnie i moim zdaniem to jeden z najlepszych albumów dekady, jeśli chodzi o rock. Będzie u mnie wysoko na 100%
_________________
„Gdy słońce kultury chyli się ku zachodowi, to nawet karły rzucają długie cienie”.
Karl Kraus

Monstrualny Talerz · remaster Dołączył: 24 Maj 2017 Posty: 2170

No właśnie miałem pisać o dwóch moich zdecydowanych typach na rok dwutysięczny, a tu pan Schneider odjeżdża na wieczystą przejażdżkę...

oczywiście rzecz obowiązkowa dla cyklistów:

Tour de France oraz
Minimum-Maximum

bardzo nałogowo słuchałem w owych odległych latach i na dvd, a ilekroć teraz jadę dalej nucę sobie "vitamin-adrenalin" i "Transmison-Television", ech piękne jest cyklożycie.

https://www.youtube.com/watch?v=ZC_anEzaBVs

https://www.youtube.com/watch?v=8u_SsTfw6rQ

WOJTEKK · Wysłany: 07.05.2020, 08:38 Temat postu:

Minmum Maximum to świetny koncert, ale płyta Tour De France jest słaba.
_________________
Nie ma ludzi niezastąpionych. Oprócz The Rolling Stones.

http://artrock.pl/

I&I · remaster Dołączył: 15 Paź 2010 Posty: 2315 Skąd: KRK

Mnie się podobają obie płyty. Lubię lekki Kraftwerk (Tour), a ten live box mam na winylu i brzmi tak, że łeb urywa! Nawet te stare ich numery mi wchodzą z tej płyty Smile