Muzyczne Dinozaury

[RoryGallagher]

Jesli chodzi o elektronikę, to muszę sobie jeszcze odświeżyć tegorocznego Schulze'a, ale gdy zapoznawałem się z jego twórczością, to właśnie "Moondown" zrobił na mnie najlepsze wrażenie. Może je podtrzyma. Za to na pewno będę miał na liście przynajmniej jeden album Heldon. "Agneta Nilsson" jest bardzo ok, ale mój faworyt to "Un rêve sans conséquence spéciale". Ten projekt był coraz lepszy z niemal każdą kolejną płyta (wyłamuje się z tego "Third", który uważam za najsłabszy, bo zbyt dlugi i nierówny). Tym razem może liczyć u mnie na miejsce w 2-3 dziesiątce, w 1977 w pierwszej, a w 1979 na podium.
_________________
Recenzje | RYM

[Artur.O]

O tak, zupełnie zapomniałem o nich, pisząc swojego posta!
_________________
https://rateyourmusic.com/~Szysza32

[kłapouch]

Są jeszcze inne "elektroniki" z 1976 roku. Może topu listy nie zawojują, ale posłuchać warto. Dwóch z tych płyt nie ma nawet na liście, a twórca jednej z nich jest wszystkim znany.
Od niego zacznę....
Froese, Edgar - Macula Transfer
Solowy krążek lidera Tangerine Dream, nie tak dobry jak dwa poprzednie, ale warto poznać z okazji plebiscytowych przesłuchań.

Jest też kolejny muzyk z Mandarynek i jego całkiem przyzwoity debiut (jest na liście)
Peter Baumann - Romance 76
Kolejne płyty Baumanna były już nieco gorsze, ale poznanie tej to taki przyjemny obowiązek.

Jest jeszcze jeden muzyk, o którym wspomniałem na FD w 2014 roku, ale raczej nikt nie zwrócił na to uwagi
Zanov - Green Ray - francuski muzyk nazywany ichniejszym Klausem Schulze. Owszem, nie ta klasa, ale posłuchać warto, bo płyta to jeden z ciekawszych przykładów francuskiej odmiany Berlin School.

Proszę więc o dopisanie brakujących pozycji, a chętnych zapraszam do odsłuchu

[Artur.O]

O właśnie, mam obu panów z Mandarynek na własnej liście odsłuchowej, a nie zauważyłem braku na liście. Dobrze, dobrze.
_________________
https://rateyourmusic.com/~Szysza32

[Okechukwu]

A ja proszę o dopisanie jeszcze takiego cudactwa z Indonezji

Harry Rusli - Titik Api

Mieszanka fusion, funky i muzyki gamelanowej z Bali. Osobliwe, ale fajne i bardzo dobrze zagrane. Po Guruh Gipsy najlepsza płyta z Indonezji.

[Artur.O]

Przypomnijcie mi, te dwie płyty Gong co teraz sa na liście:

[RoryGallagher]

Obie są z 1976.
_________________
Recenzje | RYM

[gharvelt]

Istnieje jakaś informacja potwierdzająca to na 100%? Dane na discogs są niespójne: z jednej strony wzmianka o tym, że pierwsze wydanie miało miejsce 13.02.1976, z drugiej strony w liście wydań figurują takie, do których przypisany jest rok 1975.
_________________
Let the music of your life, give life back to music.
Last.fm | RYM

[RoryGallagher]

Oficjalna strona zespołu podaje rok 1976: https://www.gongband.com/music/shamal/

Na Wikipedii (wiem, nie za dobre źródło) podano wręcz bardzo konkretną datę wydania: 13 lutego 1976.

Sesja nagraniowa odbyła się w grudniu 1975 i pewnie właśnie dlatego ten rok widnieje w opisie na okładce albumu, a ktoś potraktował to jako datę wydania. Jest jednak niezbyt prawdopodobne, by album nagrywany w grudniu ukazał się jeszcze w tym samym roku.
_________________
Recenzje | RYM

[MirekK]

Obie z 1976.

Shamal - nagrany w grudniu 1975, wydany w lutym 1976.
Gazeuse! - nagrany we wrześniu 1976, wydany pod koniec 1976 (dokładnej daty nie znam).
_________________
"Życie bez muzyki jest błędem." - F. Nietzsche

[Artur.O]

Dobrze, dziękuję.
_________________
https://rateyourmusic.com/~Szysza32

[Piotr]

[Artur.O]

To chyba posty z innego tematu, ale Water Babies, żeby nie było niejasności, dopisałem.
_________________
https://rateyourmusic.com/~Szysza32

[RoryGallagher]

Po przypomnieniu sobie eponimicznego debiutu kanadyjskiej Et Cetera, album nieco u mnie zyskał (choć wciąż jest to raczej 7/10). Wokale i rytmika bardzo w stylu Gentle Giant, ale brzmienie bardziej syntezatorowe. Przekonuje mnie bardziej od "Interview" i mogą nawet być jakieś punkty. Za to ich rodacy ze Sloche i album "Stadacone" trochę u mnie stracili (z 8/10 na 7/10), choć może zmieszczę na liście.

Wróciłem też do "Radio Ethiopia" Patti Smith. Bardzo fajne granie (8/10), tak gdzieś na trzecią dziesiątkę.

A w kwestii "Water Babies" - to będzie pierwszy z tych powtórzeniowych plebiscytów na klasyczne roczniki, podczas którego Miles Davis nie znajdzie się na mojej liście.

[Okechukwu]

Et Cetera to świetni zawodnicy - słychać gruntowne wykształcenie i wielką muzykalność. I płyty słucha się super. No, ale trudno jednak bardzo wysoko oceniać ewidentnego "klona", choćby był najlepszy i najbardziej twórczy (a Kanadyjczycy mają twórcze podejście do GG). . Dlatego ode mnie punkty jeśli będą, to symbolicznie.