Muzyczne Dinozaury

[WOJTEKK]

Skończyłem oglądać 30 Srebników na HBO - no co najmniej niezłe! Satanistyczny horror o zbieraniu 30 tytułowych srebrników - na swój klimat, jest to typowo europejska produkcja pozbawiona amerykańskiego nadmiaru, operująca raczej nastrojem i suspensem. I potraktowane to wszystko z leciutkim dystansem. Ogląda się.
_________________
Nie ma ludzi niezastąpionych. Oprócz The Rolling Stones.

http://artrock.pl/

[Bart]

Facet, u którego robie tatuaże jest zapalonym miłośnikiem filmów, szczegolnie klasyki horroru, sensacji, noir, goth. Zawsze coś ogląda podczas pracy. Ostatnio podczas długiej sesji miałem okazję obejrzeć razem z nim:

1. Kind Hearts and Coronets brytyjską czarną komedię kryminalną z 1949 roku. Rozrywkowa opowieść o "delikatnych morderstwach" z zasługującą na uwagę rolą (rolami) Aleca Guinnessa, który gra tu osiem osób - całą rodzinę D'Ascoyne https://www.imdb.com/title/tt0041546/ Polecam- przewrotna, dobra rozrywka.

2. From Beyond the Grave - brytyjska antologia horroru z wytwórni Amicus Productions 1974r zawierająca kolejno The Gatecrasher, An Act of Kindness, The Elemental i The Door. Bać się nie ma czego, ale ogląda się świetnie. Mój ulubiony epizod to Act of Kindness - ze świetnymi rolami Donalda i Angeli Pleasence, grających tu - tak jak w rzeczywistości - ojca i córkę Spooky i z przewrotnym zakończeniem https://www.imdb.com/title/tt0070078/
_________________
Beatus vir qui suffert temptationem quia cum probatus fuerit accipiet coronam vitae.

[Adi]

U mnie ostatnio Wind River: Na przeklętej ziemi (2017)
Całkiem przyzwoity film, ale czegoś zabrakło, żebym był w pełni ukontentowany. Nie wiem, może jakiegoś elementu zaskoczenia?
_________________
"Nie jesteśmy wrogami lecz przyjaciółmi. Wrogami być nam nie wolno. Choć targają nami namiętności nie mogą zerwać więzów serdecznych. Tajemny akord pamięci zagra trącony ponownie przez anielskie struny naszej natury" - Martin Luther King

[Crazy]

Wczoraj się nie udało, ale dzisiaj, ostatkowo, już tak!

Zabij to i wyjedź z tego miasta - film, który w zeszłym roku zdobył Złote Lwy w Gdyni i myślę, że to decyzja jury niezwykle śmiała.

Film jest baaardzo dziwny. 100% surrealizmu namalowanego dziwną prymitywistyczno-dziecięcą (?) kreską kojarzącą mi się bardzo z teledyskiem do Śmierci na pięć Republiki (EDIT: właśnie przeczytałem, że nieprzypadkowo mi się kojarzy... bo to ten sam rysownik!). Jednocześnie - psychodeliczna jazda (sceny oprawiania karpii i nie tylko ). A wszystko zanurzone w realiach późnego PRL-u, bardzo realistycznych skądinąd! Estetyczno-klimatycznie podobało mi się bardzo. A, no i absolutnie last but not least: Tadeusz Nalepa Jego muzyka przenika ten film całkowicie, i brzmi wprost PRZEPIĘKNIE! Maciek słusznie napisał:

[Adi]

Spotlight (2015)
_________________
"Nie jesteśmy wrogami lecz przyjaciółmi. Wrogami być nam nie wolno. Choć targają nami namiętności nie mogą zerwać więzów serdecznych. Tajemny akord pamięci zagra trącony ponownie przez anielskie struny naszej natury" - Martin Luther King

[WOJTEKK]

[Maciek]

Dwie rekomendacje z weekendu.
W kinie: Szarlatan w reżyserii Agnieszki Holland. Historia czeskiego zielarza i uzdrowiciela Jana Mikoláška, u którego w pierwszej połowie XX wieku leczyła się chyba cała Czechosłowacja. Znakomita rola Ivana Trojana.

W teatrze: Dwunastu gniewnych ludzi.
Film zna chyba każdy. Jeszcze rok temu miałem spore obawy przed tym spektaklem, bo wydawało mi się, że film wyczerpuje możliwość przedstawienia tej historii, ale po kilku innych fantastycznych spektaklach gliwickiej ekipy stałem się takim fanem, że zaufam im już we wszystkim. No i kolejny raz nie zawiodłem się. Fantastyczna sztuka, ze znakomitą obsadą. Sama możliwość podziwiania Stanisława Brudnego (rocznik 1930!) (który w jednej ze scen tańczył, jak równy z równym, z aktorką młodszą o dobre 50 lat), to była uczta dla ducha. Historia przypomina przy okazji o tym, że najbardziej nietolerancyjne i radykalne w swoich ocenach są osoby, które same mają ze sobą największy problem.
https://teatr.gliwice.pl/wydarzenie/dwunastu-gniewnych-ludzi/
_________________
Adoptuj, adaptuj i ulepszaj.

[Adi]

[WOJTEKK]

[Crazy]

Może dlatego, że to jest taki film, który wszystko mówi i nie pozostawia nic do dodania, nic co można by jakoś interpretować, zastanawiać się? Kawa na ławę. To dobry film, jak Adi napisał, w kategorii filmu publicystycznego nawet bardzo dobry, mocny i na temat. Ale w kategorii dzieła sztuki, to o czym tu mówić? To raczej świetny reportaż/felieton, niż głęboka powieść.

[esforty]

Keith Richards: Under the Influence 2015 reż. Morgan Neville*

To, pierwotnie, miał być promocyjny film w związku z wydaniem Crosseyed Heart. Coś tam dołożono, czegoś nie wycięto i Netflix, sprzedaje to jako pełnowymiarowy dokument. To jednak szkic, niestety. Kto lubi Kejta to wszystko już wcześniej wiedział, niczego nowego mu nie pokażą. Tym niemniej Richards, to zabawny człowiek, opowiada o sobie (egzamin z obowiązku próżności, zaliczamy) ze swadą i poczuciem humoru. Dlatego ową powierzchowną strukturę kupujemy bez większej żenady i nie mamy Mu za złe, że się powtarza. Z równą swobodą, lekko usmiechnięty, opowiada o przygodach z Jackiem Danielsem jak i o skłonności do starych gitar, starych mikrofonów, starego sprzętu nagraniowego i wyszywanych złotą nitką garniturów Nudie...


* - Ten Morgan Neville, to ma na koncie film, którego jeszcze nie widziałem, a który w kategorii Najlepszy pełnometrażowy film dokumentalny dostał Oscara w 2014 i jest czymś niebywale intrygującym w kategorii dokumentów muzycznych Twenty Feet From Stardom.
_________________
Nie ma takiego naleśnika, który nie wyszedłby na dobre. H. Murakami

[Adi]

[Crazy]