Muzyczne Dinozaury

[Windmill]

Ten zespół nie wymaga rekomendacji. Jak na zespół folk-rockowy, jest bardzo lubiany i szanowany. Nagrał wiele fantastycznych płyt. Nagrał też kilka słabszych, lecz niewiele... Pierwsze płyty Jethro Tull zawierały muzyke stricte rockową z odwołaniami do bluesa i jazzu. Na poczatku lat siedemdziesiątych grupa nagrała dwa progresywne albumy-suity "Thick As A Brick" oraz "A Passion Play". Następnie muzyka grupy stawała się łagodniejsza i prostsza, często oparta na gitarze akustycznej i flecie. W drugiej połowie lat siedemdziesiątych zespół nagrywa wreszcie ewidentnie folk-rockowe albumy, między innymi genielny i ponadczasowy "Minstrel In The Gallery" w 1975 roku. Dla mnie, obok "Stand Up", jest to najlepsza płyta Jethro Tull. Dzięki Najwyzszemu grupa istnieje po dziś dzień i ma się bardzo dobrze
_________________
"Z układnością mi nie do twarzy. (...) Zresztą nie lubię zachowywać się układnie; nudzi mnie to."
Robert Walser "Małe poematy" [1914]

http://riversidebluesnr2.blogspot.com/

[Windmill]

Jethro Tull: Stockholm 1969: The Master Reel


1. My Sunday Feeling [5:48]
2. Martin's Tune [10:46]
3. To Be Sad Is A Mad Way To Be [4:49]
4. Back To The Family [4:09]
5. Dharma For One [9:09]
6. Nothing Is Easy [14:20]
7. A Song For Jeffrey [3:33]

Zapis (nie wiadomo, czy pełny) koncertu Jethro Tull ze Sztokholmu 14.I.1969 roku. Świetny dźwięk! Grupa gra wyśmienicie i świetnie improwizuje. W "Dhrama For One" pojawia się saksofon, ale nie wiem, kto na nim gra. "To Be Sad Is A Mad Way To Be" jest bluesem. "Martin's Tune" wcale nie jest zdominowany przez improwizacje Martina Barre, to raczej dialog gitary i fletu. W "Nothing Is Easy" długie solo na harmonijce ustnej.
_________________
"Z układnością mi nie do twarzy. (...) Zresztą nie lubię zachowywać się układnie; nudzi mnie to."
Robert Walser "Małe poematy" [1914]

http://riversidebluesnr2.blogspot.com/

[Inkwizytor]

Ten koncert ze Sztokholmu to żadna nowość. Kolekcjonerom bootlegów, nie tylko maniakom Jethro znany od lat. Z tego co pamiętam pojawiał się już na winylach na różnych giełdach płytowych - wiadomo: Berlin i Londyn od dobrych parunastu lat. Sam koncert występował pod tak różnymi nazwami, iż trudno się połapać. Chyba najbardziej znana wersja nosiła tytuł - The Flute Cake. Takową ja posiadam.
Ale nie zmienia to faktu, iż koncert jest arcy-wyborny, doskonale zagrany. Martin, mimo, że był świeżym nabytkiem gra jakby był z nimi od samego początku. Dlatego nie dziwię się, że Ian powiedział, iż gdyby jego zabrakło - skończyłoby się Jethro Tull. Ten bootleg spokojnie można postawić koło innych znakomitych występów bandu z tamtego wcześniejszego blues-jazzowego okresu - Live at Isle of Wight ( powalająca Dharma ) oraz znane z boxu - Live at Carnegie Hall ( super solówa Marina )
Może jako kompozytor i organizator Anderson dominował w zespole, ale na scenie mieliśmy (prawie) czterech a potem pięciu ( kto potem grał na klawiszach jak zbzikowany John Evans ?) partnerów .
_________________
...Nobody expects the Spanish inquisition !

[mir]

[Inkwizytor]

A czy ja krytyjuję, że ktoś się dzieli dobrą nowiną o dobrej płycie ?. Tylko sam od siebie dodaję, iż ten materiał krąży od dawna i od dawna jest uznawany za wyborny. Dobrze, że go ktoś przypomniał, choć mnie wydawało się, że to coś w rodzaju "bootlegowej jazdy obowiązkowej"...tak samo jak Hendrix jamujący z Soft Machine, Live at Paradiso 69 Soft Machine itd itd.
Nie ma w tym żadnego inkwizycyjnego podstępu - pełny luz. Inkwizycja XXI w ( jeśli się w pełni odrodzi ) będzie stosować jeszcze bardziej diaboliczne i zaskakujące metody - tak samo robi celowe błędy by zobaczyć przy uderzeniu w stół - jakie "nożyce" się odezwą !

_________________
...Nobody expects the Spanish inquisition !

[Włodek]

Obejrzałem niedawno wyśmienity koncert Tull z Madison Square Garden (niestety nie jest w całości). Rok 1978. Panowie są w wyśmienitej formie, wszyscy. To co najbardziej urzeka, oprócz oczywiście perfekcjonizmu w wykonaniu, to ogromna dawka humoru jaką epatuje właściwie każdy z muzyków. Przykład? Proszę bardzo: w Songs From The Wood perkusista łapie na moment za flet i wprost idealnie naśladuje Andersona - stanie na jednej nodze, itp. Nota bene jak się słyszy chórki w tej trudnej przecież kompozycji to czapka sama z głowy spada. To jest zespół!
Humor chyba zawsze towarzyszył występom Tull, posłuchajcie choćby arcydowcipnych "pogadanek" Iana, które mozna usłyszeń na płycie A Little Light Music.

[Inkwizytor]

Tak, szczególnie gdy opowiada, że Martin wakacje spędził na wyspie Antiqua - gdzie wydawał wasze (publiczności) pieniądze, lub gdy ostrzega Pegga przed konsekwencjami picia, obżerania się w święta ...i czymś jeszcze o czym przez grzeczność nie wspomnę.
W Madison - Anderson miał lekkie nieprzyjemności z racji swych niedyplomatycznych zapowiedzi konferansjera - witam wszystkich żabojadów, szkopów, makaroniarzy , żółtków itd itd.
Ja mam pewne wątpliwości czy aby chórek-intro do Songs nie leci przypadkiem z taśmy. Na video Slipstream już prędzej panowie mogli zaśpiewać - Eddie, Mark i Pegg mieli niezłe głosy !
_________________
...Nobody expects the Spanish inquisition !

[mir]

[Tarkus]

A ja dziś wreszcie będę miał "Dick As A Prick" w wersji deluxe, czyli z gazetą i w kartoniku.
_________________
If you don’t love RoboCop, then you are a Nazi and support terrorism.
THIS IS NOT A LOVE SONG

[Windmill]

Dla mnie Sztokholm to wielka nowość i rewelacyjne odkrycie. Ale, jak można zauważyć, zawsze sumiennie podaję kiedy ukazała się płyta, a w tym przypadku po prostu nie mam najmniejszego o tym pojęcia. Moim zdaniem bootlegi wcale nie są oczywiste dla każdego i dlatego zainicjowałem, mam nadzieję, opisywanie ich. Proponuję, aby Inkwizytor tez przybliżył w odpowiednich wątkach bootlegi King Crimson i Pink Floyd. To trochę dziwne, że ktoś posiada wiedzę na temat rarytasowego wydawnictwa, a wymienia tylko tytuł albumu; przecież każdego fana interesuje setlista, czasy trwania kompozycji, jakość nagrania oraz ciekawostki (przecież każdy koncert jest z reguły inny).
_________________
"Z układnością mi nie do twarzy. (...) Zresztą nie lubię zachowywać się układnie; nudzi mnie to."
Robert Walser "Małe poematy" [1914]

http://riversidebluesnr2.blogspot.com/

[Inkwizytor]

Z wielką przyjemnością !

O ile ktoś zechce czytać takie bootlegowe "kazania".
Moje wcześniejsze wypowiedzi wynikały nie z mojego samouwielbienia, czy "stanowiska" lecz zwyczajnego "świętego" przeświadczenia, że dla osób pojawiających się w tym miejscu, którzy muzę rockową i około-rockową mają przerobioną wzdłuż i wszerz nie ma już żadnych tajemnic. A o pewnych kwestiach można raczej niby przypadkiem - wspomnieć, bo i tak każdy mocno siedzi w temacie. To jakby jak w kabarecie Dudek powiedzano "uczyć ojca dzieci robić...wężykiem...wężykiem...". Wątek w wielkiej grze to nijako potwierdza.
I nie mam tu na myśli podejścia - tyle płyt i nie wiedzą o tym czy tamtym ?!. Tylko, że lepiej przy starych wyjadaczach nie odkrywać ameryki w konserwie !.
A gdy nadarzy się okazja to na pewno coś o swoich bootlegowych skarbach wspomnę, choć i tak są o wiele bardziej "bogaci" ode mnie w tej materii.
_________________
...Nobody expects the Spanish inquisition !

[Tarkus]

Z bootlegów JTull mam taką ciekawostkę :

"BBC Unplugged", Richard Digance Show, 04.04.1980.

Utwory :

1. Band intros
2. Jack-In-The-Green
3. Peggy's Pub
4. Dun Ringill
5. Heavy Horses

Bardzo krótki set, jakieś 20 minut raptem, ale niezwykły z prostego powodu - to pierwszy całkowicie akustyczny set Tulli i jeden z ostatnich w "klasycznym" składzie. Dobra, choć nie rewelacyjna jakość nagrań, ale wykonawczo świetne. Niemal czysto folkowe oblicze Jethro.
_________________
If you don’t love RoboCop, then you are a Nazi and support terrorism.
THIS IS NOT A LOVE SONG

[Windmill]

Inkwizytorze, na pewno wiele osób z przyjemnością przeczyta Twoje "bootlegowe kazania"

Nie ma tu takich, którzy znaliby wszystko. Jak długo jestem n atym i na starym Forum (ok. 2 lata), nikt jeszcze oprócz mnie nie napisał nic o Country Joe & The Fish... Że o The Incredible String Band nie wspomnę

W wielkiej grze sporo do powiedzenia mają google...

Wyjadaczy jest tu kilku, znacznie więcej jest młodych.

Pozdr.

PS. przepraszam, że piszę tak skrótowo, ale nie mam czasu odpisać, ale chcę
_________________
"Z układnością mi nie do twarzy. (...) Zresztą nie lubię zachowywać się układnie; nudzi mnie to."
Robert Walser "Małe poematy" [1914]

http://riversidebluesnr2.blogspot.com/

[Inkwizytor]

Od siebie mogę nieśmiało polecić jeden, dość stareńki bootleg - jednocześnie nieco włożyć kij w mrowisko - gdyż dokumentuje występ w Los Angeles Sports Arena 12.11.1980 - czyli dla wielu kontrowersyjną trasę promującą jeszcze bardziej kontrowersyjny lub znielubiony przez fanów album. Choć palmy w tym względzie Under wraps i tak chyba nie odbierze. Być może wielu fanów go automatycznie odrzuci, lecz robią duży błąd !

Moim zdaniem jest o wiele ciekawszy, bardziej dynamiczny niż lekko przesłodzony, zagoniony i chaotyczny materiał z Slipstream. Mamy świetnie i nad wyraz witalnie oraz świeżo zagrany materiał z nowej płyty, który na żywo prezentował się o niebo lepiej niż na studyjnym albumie A, oraz z wykopem i z nowymi aranżacjami wykonane klasyki tullowskie.
Bootleg zwie się The Magic Piper, choć i zdarza się określenie - Live in Los Angeles 1980.

1. Black Sunday
2. Crossfire
3. Songs from the wood
4. Hunting girl
5. The Pine marten`s jig
6. Heavy Horses
7. Batteries not included
8. Uniform
9. Skatin` away
10. Flute solo ( incl. bourre & Bach`s wariations )
11. Bungle in the jungle.

Jeśli ktoś szuka interesującego koncertu w długą podróż ( i bynajmniej nie mam na myśli jak to określił Wakeman - do szybkiej jazdy samochodem prosto w kierunku ceglanego muru by ze sobą skończyć ) lub na wakacje to być może ten bootleg go zainteresuje.

Punkty kulminacyjne w tym show to na pewno sam początek - Black Sunday, Songs, Girl, zagrany obłędnie Jig, Horses i Flute solo - miłego słuchania !.
_________________
...Nobody expects the Spanish inquisition !

[Inkwizytor]

I jeszcze jedna ciekawostka - w tej trasie zgodnie z wieloma źródłami Anderson po raz pierwszy korzystał z bezprzewodowego mikrofonu i fletu. Tak więc mógł jeszcze bardziej swobodnie szaleć po scenie i nie przerywać śpiewania ani gry !.
_________________
...Nobody expects the Spanish inquisition !