Muzyczne Dinozaury

[akukuuu]

W połowie lat sześcdziesiątych współtworzył grupę Them.
Wielki mały człowiek , muzyczny gawędziarz.
Wydaje się, że głos, postura bez fajerwerków , a jednak
pięcdziesiąt lat na scenie , pare metrów płyt nagrał i
ciągle w formie.
The Healing Game
https://www.youtube.com/watch?v=j34pVeNgVZ8&index=5&list=PLA-lU-bz89sPM4_iw3Lj_RknLMkU0VjAz&nohtml5=False
Hymns to the Silence https://www.youtube.com/watch?v=A5o9jwnMRrY&list=PLE92149AE9AAE3539&index=1
Tupelo Honey https://www.youtube.com/watch?v=VX2_HahKoe4&list=PLGbb9KO9XC_P-wPrcLNShwJRVI5laRQXz&index=1&nohtml5=False
...... itd... itp

[maciek1]

Z Vanem mam problem od zawsze... Oczywiscie szanuje, doceniam i w ogóle Mistrz, ale... Jakos do mnie nie trafia jeszcze. Podobnie mam z Royem Harperem.

[jay.dee]

Van the Man i tylko dwa umiarkowanie (nie)pochlebne wpisy? Nieładnie.

A jest dobry moment żeby poświętować, przy okazji niedawno rozszerzonej edycji potrójnego (na oryginalnym winylu) koncertowego albumu It's Too Late to Stop Now, dokumentującego międzynarodową trasę z 1973 roku.



Album w podstawowej formie został wznowiony na podwójnym CD, ale ci którzy już go mają mogą sobie darować przepakowanie poprzedniej (dźwiękowo średnio udanej) edycji, i sięgnąć po trzypłytowy boks CD z dodanym DVD, z dodanym "Vol. II, III & IV" do tytułu.

Materiał z trzech różnych koncertów, poza jednym wykonaniem niedostępnych na oryginalnej płycie, z fantastycznie rozłożonymi dźwiękowymi planami, i jedynym w swoim rodzaju koktajlem rocka, bluesa, jazzu i soulu przyrządzonym ze śmietanki utworów zebranych z jego najlepszych płyt wydanych na przełomie lat 60. i 70. Nawet jeśli kawałki powtarzają się między płytami, to zespół nie podchodzi do żadnego w ten sam sposób, tempo i aranżacje są w ciągłym ruchu, każdy solista z towarzyszącej śpiewakowi dwunastoosobowej Caledonia Soul Orchestra ma miejsce do rozwinięcia skrzydeł.

http://pitchfork.com/reviews/albums/22004-its-too-late-to-stop-now-volumes-ii-iii-iv-dvd/

Szkoda, że na nowym secie zabrakło miejsca na alternatywną wersję mojego ukochanego "Saint Dominic's Preview", który w wersji z bazowego zestawu jest jednym z moim ulubionych momentów rocka z lat 70. Van is the Man!

https://www.youtube.com/watch?v=okKWJBpEfeo

[mir]

Rzeczywiscie, nad wyraz udane wydawnictwo. Muzyka Vana jest absolutnie magiczna, energia ktora slychac na tych koncertowych nagraniach tez dzis juz raczej nie spotykana. Dzwiek żyleta.

Od paru tygodni te trzy srebrne krażki czesto goszcza w moim odtwarzaczu wlasie ze wzgledu na to jak Van i s-ka podeszli do aranzacji znanych utworow.

Podstawowa wersja (ta z 1974) zostala zremasterowana z oryginalnych tasm i wydana ponownie w 2008 roku. Dzwiek moze nie jest tak przejrzysty jak na vol.II,III & IV ale tez wiele mu zarzucic nie mozna.

Pzdr

mir

[jay.dee]

[mir]

[jay.dee]

[esforty]

[bananamoon]

Van Morrison "Into The Mystic"

Nagrania koncertowe Vana Morrisona z 11 września 1971 roku (Pacific High Recording Studio, Marin - ktoś z Was jeździ może na rowerze firmy Marin?) oraz 14 maja 1971 roku (Inn At The Beginning, Cotati).
Kwintesencja muzycznego stylu oraz koncertowej szczerości Van Morissona - blues, rhythm and blues, rock, funk, gospel, country, dżez...rozstrojone gitary, myszkująca perkusja, knajpiane klawisze, dęciaki, chórki...i przejmujący wokal Vana Morrisona, z mistrzowską interpretacją płynącą prosto z serca, w której liczy się każde słowo, każdy akcent, każdy dynamiczny zwrot.

Emocje w w emocjach.

https://www.discogs.com/Van-Morrison-Into-The-Mystic/release/2374993

[greg66]

Ostatnio dobieram się do gościa. Gdy oczywiście Astral Weeks i Moondance jest od dawna na półce tak teraz przybył Avalon Sunset i It' Too LAte to Stop Now. Pierwsze wrażenia to szczerość i specyficzny klimat. Niby nic ale tak dużo.

Przy okazji proszę o polecajki.
_________________
Summer Of Love'67
http://musicpsychedelic.blogspot.com

[Crowley]

Niedawno wydana Three Chords and the Truth jest świetna. Nastrojowa, bardzo "ciepła" w brzmieniu i po prostu dobrze się tego słucha.

[esforty]

Nie znam pełnego dorobku Artysty, ale większość z tego co popełnił to dobry materiał. Pamiętam, że akurat Ty, @gregg66 z dystansem podchodzisz do rzeczy spoza lat 60-70tych, zaryzykuję jednak i polecę płyty z lat 90-tych, tym bardziej że Van Morrison, odkąd zaczął nosić na scenie garnitury to ubiera się u tego samego krawca i buty staluje u tego samego szewca, co pewien konserwatywny sposób artystycznej wypowiedzi, jednak sugeruje.

Too long in exile 1993 świetnie brzmiące piosenki. Jest tam Gloria, wykonana bardziej przez Lee Hookera niż w duecie. W tej odsłonie Gloria nie jest filigranowa i szesnastoletnia, bodaj. To Gloria dorodna, rozłożysta wręcz o ciemnym kolorze skóry i spojrzeniu, które skarci cię za niestaranne wyczyszczenie butów, jeśli te buty na to wskazują

The healing game 1997 nagrany z pewną nonszalancją muzyków towarzyszących i tekstami(jak twierdzą biegli w angielskiej mowie) pozbawionymi mistycznych wtrętów. Ale to działa, szczególnie w pierwszej części płyty. Tytułowy to arcydzieło(no, prawie).

Back on top 1999, jeśli poprzednio wskazane,mają różne opinie (często krytyczne) to tutaj szeroko myśli się o artystycznym wzlocie. Bardzo melodyjny materiał, staranie zagrany i nagrany.Chyba też jakościowo najbardziej jednorodny.

Nie gorzej jest w tym stuleciu:What's Wrong With This Picture?, Magic Time, Born to Sing: No Plan B, stylistycznie blisko, no ale jak wspominałem, ten sam krawiec i ten sam gust. Fajną płytą jest You're Driving Me Crazy nagraną wspólnie z Joey'em DeFrancesco, swoisty call and response co jest pewną odmianą w twórczości bohatera wątku.
Wystrzegałbym się: Pay the devil nieporozumienie w stylu country i Avalon sunset mistyczny zakrętas z lepką orkiestrą. Brak taktu w poprzednim zdaniu, za co przepraszam. To subiektywny dryf.
_________________
Nie ma takiego naleśnika, który nie wyszedłby na dobre. H. Murakami

[greg66]

esforty dzięki

Na razie pogrzebałem w latach 70-tych do tych nowszych tez sie przymierzam.
A z nich podszedł mi Hymns to the silence, natomiast widzę zgodność z Tobą "Avalon Sunset" no czegoś mi tu brakło.

Natomiast spodobało mi się "Saint Dominic's Preview" majacy taki cygański klimat, już od pierwszego numeru te zaśpiewki la la la la la wnoszą fajny nastrój. To jak Cyganie i Artyści którzy zawsze są w drodze i moczą się w folk-rockowych tradycjach z dodatkiem rhythm and bluesowych nutek.
_________________
Summer Of Love'67
http://musicpsychedelic.blogspot.com

[esforty]

Nie ma przypadku?
Dwa dni temu przypominałem sobie Dexys Midnight Runners, na drugim ich krążku pomieścili Jackie Wilson said, będącą w spisie "Saint Dominic's Preview"(sic!).
Cygański klimat całości, o którym piszesz, a ja nie potrafiłem dotychczas dotrzeć do takiej konstatacji, daje płycie tak potrzebny luz. Zastąpienie wokalnymi ozdobnikami smyczkowej oprawy czyni z "Listen to the Lion" jedną z lepszych piosenek tego okresu. Mając, zwykle, pewien kłopot z odbiorem medytacyjnych wypowiedzi Mistrza( stąd mój dystans do Astral weeks), tu odbieram tę ezoteryczną aurę bez zastrzeżeń. Ciekawa, trochę zapomniana przeze mnie , płyta.
_________________
Nie ma takiego naleśnika, który nie wyszedłby na dobre. H. Murakami

[greg66]

To kolejne płyty wysłuchałem i coraz bardziej zaczynam go doceniać.
"Topelo Honey" mamy tutaj coś nieokreślonego, coś czego po prostu nie można dotknąć. Ładna harmonia, wokal wychodzący na łąki przejrzyste i melodie prowadzące do domu. Ale jest tu coś jeszcze, czego do tej pory nie rozumiałem w twórczości Morrisona. Ta muzyka dokądś zmierza. Posłuchaj tytułowego numeru. Czy to jest takie proste? melodia, wiersz, refren? A może kryje się coś jeszcze za tymi dźwiękami. Posłuchaj.

"Hard Nose the Highway" Van the Man w pełnej formie, jego wokal jest tu na innym poziomie i to słychać już od pierwszych chwil. "Snow in a San Anselmo" zadziwia chórami żeńskimi i dźwiękami trąbki, które w połączeniu w wokalem Morrisona sprawia, że już dalej iść nie muszę. A "Autumn Song" to dziesięć minut klasycznej romantycznej piosenki, w której jest ciepło i można cieszyć się zmianą sezonu. Pocieszające nucenie zabarwione świetnymi i zabawnymi instrumentami.
_________________
Summer Of Love'67
http://musicpsychedelic.blogspot.com