Muzyczne Dinozaury

[Leptir]

[Bednaar]

Zespołowo niespodzianka in plus - Archie Shepp na 9. miejscu - choć trochę niektórzy się do tego przyczynili swoją agitacją
Natomiast in minus - Thelonious Monk dopiero na 50. pozycji - mocno jest niedoceniany na FD jego niebagatelny wpływ na rozwój jazzu w ogóle, a w szczególności na jazzową pianistykę. Przyznam, że też nie jestem bez winy: u mnie tylko jedna jego płyta w zestawieniu: Straight, No Chaser na 21. miejscu.

[Freefall]

[Białystok]

Jak zacząłem interesować się jazzem, to Monk wydawał mi się jego filarem, ale już zdaje się w wyborach na najlepszy album jazzowy sprzed kilku lat nie zaistniał.

Przygotowując swoje typy tak długo dumałem gdzie umieścić Komeda, Krzysztof - Astigmatic, że ostatecznie wysłałem swoją listę bez tego świetnego albumu. Moje pkt (około 30-35) jednak miejsca by tej płyty nie zmieniły, więc mi się upiekło.

Nie dałem żadnych punktów Cherry, Don - Eternal Rhythm bo nie mam tej płyty i za słabo ją znam. Może jak ją w końcu nabędę to przy następnych wyborach wskoczy do pierwszej 10-tki
_________________
https://rateyourmusic.com/~Blodwynpig1971

[Duch 1532]

Nie wiem, czy byłbym zdolny znaleźć piętnaście płyt, o których jestem zdolny cokolwiek treściwego pomyśleć, chyba że liczyć sporo Davisów, ale dziw, iż nieomal wszyscy pominęli Machine Gun.

(A godnego podziwu wyniku gratuluję nade wszystko B.J.-owi ).
_________________
Umierający republikanie,
Choć naszą przyszłość cofnęli wstecz,
Wypisywali palcem po ścianie:
O! rękę karaj, nie ślepy miecz!

[jay.dee]

[Bednaar]

[caught]

Dołączam do gharveltowych gratulacji. Świetna robota. Dzięki!

Mocna frakcja free lovers sprawiła, że wskazówka mainstreamu dla jazzu z lat 1960-69 mocno przesunęła się w prawo na wektorze nonkonformistycznych poszukiwań muzycznych. Plumkanie Granta Greena stało się passé, a chcąć iść z duchem czasu, należy poszerzać horyzonty o tych co to czasami tylko dmuchają w trąbę.
Chociaż z drugiej strony rdzeń pozostał na swoim miejscu i wygrali Ci co wygrać musieli i na czele bez rewolucji. Przyjemna ta pierwsza 30-tka.

[Białystok]

A oto jak wyglądałaby strefa obrazkowa 27.12.2012 r. w takim plebiscycie (odrzuciłem płyty spoza lat 60-tych) a jak wygląda dzisiaj (w nawiasie obecna lokata):

1. Coltrane, John – A Love Supreme (1) – skoro Blodwyn Pig to najlepszy prog, to nie musi to być dla każdego najlepszy akustyczny jazz, chociaż obiektywnie chyba raczej na pewno JEST
2. Komeda, Krzysztof – Astigmatic (4) mniej patriotów !
3. Davis, Miles – In A Silent Way (2) – jednak nie wygrał.
4. Mingus, Charles – Black Saint & the sinner Lady (3) – awans o 1 lokatę odzwierciedla trend.
5. Dolphy, Eric – Out To Lunch (5); pierwsza piątka pozostała ta sama.
6. Coltrane, John - My Favourite Thing (20) – spadek aż o 14 pozycji, pierwsza spora niespodzianka.
7. Sanders, Pharoah – Karma (6) – praktycznie bez zmian.
8. Coltrane, John – Ole Coltrane (35) – pierwszy wielki przegrany, spadek o 27, nie wiem czemu, nawet się nie domyślam.
9. Mingus, Charles – Mingus Mingus Mingus Mingus Mingus; spadek o 16 pozycji też chyba niespodzianka.
10. Hancock, Herbie - Maiden Voyage (7) – awans o 3 pozycje.
11. Coltrane, John – Giant Steps (16) – spadek o 5 pozycji.
12. Coltrane, John – Ascension (12) – bez zmian !
13. Hill, Andrew – Point of Departure – kolejny spory spadek, o 16 pozycji, raczej niespodzianka in minus.
14. Mingus, Charles – Blues & Roots (50) – a to już chyba klęska, spadek o 36 pozycji, coraz mniej osób lubi bluesa
15. Shorter, Wayne - Ju Ju (9) raczej zaskakujący awans o 6 pozycji, z uwagi na nowe trendy.
16. Shorter, Wayne - Speak No Evil (13) – niewielka korekta, spadek o 3 pozycje.
17. Morgan, Lee – Sidewinder (99) – katastrofa, spadek o 82 pozycje; trąci mychą ?
18. Tyner, McCoy – The Real McCoy (26) – spadek zaledwie o 8 lokat to chyba sukces.
19. Green, Grant - Idle Moments (27) – spadek o 8 lokat, fajne granie ale nie dla każdego …
20. Mingus, Charles – Oh Yeah (49) – poza Black Saints pozostałe LP Mingusa to ostra jazda w dół, ciekawe czemu ?
21. Davis, Miles – Nefertiti (35) – spadek o 14 lokat, zbyt tradycyjny, za mało w nim fusion.
22. Nelson, Oliver – Blues And The Abstract Truth (31), - o mały włos wypadł poza strefę obrazkową.
23. Silver, Horace - Song for My Father (66) – za spokojna, za tradycyjna to i spadek o 43 lokaty, no i ta koszmarna okładka.
24. Davis, Miles – Sketches of Spain (16) – moim zdaniem awans o 8 lokat to duża niespodzianka, zwłaszcza, że nie wiadomo czy to jazz, to co by było gdyby był !
25. Cherry, Don – Eternal Rhythm (11) – mogłem ten tytuł wsadzić do pierwszej dychy !
26. Evans, Bill - Sunday at the Village Vanguard (111) klęska i katastrofa do sześcianu, chyba ci co punktowali albo przejrzeli na oczy albo się już w to nie bawią.
27. Coltrane, John - Kulu Sé Mama (10) awans o 17 lokat, free górą.
28. Burrell, Kenny - Midnight Blue (52) – spadek o 24 lokaty tej spokojnej gitarowej muzyczki.
29. Evans, Gil - Out of the Cool (109) – czy Bill czy Gil, katastrofa !!!
30. Smith, Jimmy – Back to Chicken Shack (33) – wtedy miał obrazek ale w sumie niewiele zabrakło.

Największym wygranym ogłaszam Don Ellis Orchestra - Electric Bath - z niebytu awans do pierwszej dziesiątki.
_________________
https://rateyourmusic.com/~Blodwynpig1971

[Bednaar]

[jay.dee]

[jay.dee]

[Białystok]

[jay.dee]

[Freefall]