Muzyczne Dinozaury

[Bart]

[B.J.]

[Crazy]

Przecież cały czas to robię

Ale, choć nie jesteśmy na wydziale socjologii, to te socjologiczne sprawy bardzo mnie kręcą... studiowałem je zresztą.

[gharvelt]

[K o n i u]

Z tego co piszecie to należę raczej do tych klasycznych Dinozaurów (rocznik '61) a wcale nie pastwiłbym się nad hip hopem czy rapem. U mnie w stosunku do hip hopu pojawiły się dwie warstwy poznawcze. Jedna to (nad czym boleję) gust mojego syna, który właśnie taką muzykę preferuje. Druga to jazz. Ja pokochałem jazz dopiero z początkiem tego wieku. A od jazzu do hip hopu jest naprawdę niedaleko. Jak mawiał jeden z moich jazzowych guru Michał Urbaniak: "hip hop to młody jazz", zresztą zobaczcie co nagrał pod szyldem Urabanator lub spójrzcie na "młody" EABS. Myślę, że na tym forum spotykamy się po to by poznawać muzykę DOBRĄ bez względu na jej klasyfikację, i o takiej muzyce rozmawiać. Chętnie słucham Eminema i Genesis. (Crazy, co ty masz do "Lamb Lies Down On Broadway"?) Generalnie mam tylko jedną schizę: disco polo - z tą muzyką nie jestem w stanie połączyć przymiotnika DOBRA.
_________________
na FD od 23 września 2013 (938 postów pod starym nickiem: Koniu -> K o n i u)

[Crazy]

Wiesz, to że jestem otwarty na różne rodzaje muzyki, to nie znaczy, że wszystko mi się podoba - lubię Eminema, tak, ale słyszałem takie hip hopy, od których było mi słabo. Tak samo uwielbiam pierwszą płytę King Crimson, czy Red, ale są też takie, przy których zasypiam albo wyłaczam. Lamba po prostu nie byłem nigdy w stanie wysłuchać, strasznie mnie drażnił, a podejść kilka miałem. Natomiast ogólnie się z Tobą w pełni zgadzam i:

[Maciek]

[Maciek]

[Maciek]

[Monstrualny Talerz]

[Maciek]

[Leptir]

Aj, aj, wrzucanie hip hopu i techno do jednego wora jest bez sensu i pachnie jakimś atawistycznym lękiem przed "nową, straszną muzyką, co to jej słucha odmóżdżona gimbaza". Czekam jeszcze jak się do tej muzycznej rodziny dołączy weselne disco polo i tyrolskie jodłowanie.

Hip hop niejedno ma imię i generalnie jest kolejnym etapem rozwoju czarnej muzyki - takim jak blues, jazz, soul, funk czy disco. I podobnie jak tamte gatunki wchodzi w różne mariaże i kolaboracje gatunkowe. Raz wychodzi to bardziej interesująco (dla mnie), innym razem mniej. Już tu kiedyś pisałem, że rytmiczny groove, specyficzne frazowanie, energia hip-hopu odpowiednio wykorzystane owocują często rzeczami, które są dla mnie interesujące. Jednak często utwory hip-hopowe są tylko pretekstem do słownego przekazu i takie "korzenne" rapowanki są dla mnie niestrawne, bo po prostu najczęściej nie jestem w stanie tego zrozumieć.

Chyba nieco inna sprawa jest z polskim hip-hopem, zwłaszcza tym słuchanym przez młodzież. Tu chyba przede wszystkim chodzi o słowny przekaz. Większość tego, co słyszałem nie robi na mnie wielkiego wrażenia, bo chyba już za stary jestem na tę poetykę. To nie jest sztuka mojego pokolenia i wobec tego nie czuję się na siłach, żeby ją oceniać. To trochę pewnie tak, jak było z rockowymi szarpidrutami w latach 60. czy za moich szczenięcych czasów z poetyką punk rocka. Pamiętam doskonale, jak starsze pokolenie pisało i mówiło o "troglodytach rzępolących i wykrzykujących jakieś bełkoty".
_________________
„Gdy słońce kultury chyli się ku zachodowi, to nawet karły rzucają długie cienie”.
Karl Kraus

[Monstrualny Talerz]

[Artur.O]

Roczniki z lat 60. to moi rodzice i zdaje się, że hip-hop i współczesną muzykę taneczną (może niekoniecznie techno) w miarę lubią, oczywiście zależy jaką. Na pewno Łonę - którego moim zdaniem dla tekstów naprawdę warto słuchać i wyjątkowo nie tylko najmłodsze pokolenie będzie się przy tym bawić - i Kendricka Lamara. Ich koledzy jeszcze chwalili sobie np. Fisz Emade Tworzywo.
Więc to chyba bardzo zależy od osoby. Oczywiście przeważnie najbardziej będzie nam się podobał taki rodzaj muzyki, z jakim dorastaliśmy, bo na tym etapie życia wykształca nam się gust i stąd może wynikać niezrozumienie dla muzyki następnego pokolenia.

A hip-hop to obecnie to już gatunek istniejący 40 lat i niejedno przeszedł - są niezliczone fuzje gatunkowe, a to opcje funkowo-soulowe w rapie (takie N.E.R.D. choćby), a z drugiej strony takie Rage Against the Machine, i na tą chwilę ciężko podważyć wartość hip-hopu jako takiego, skoro okazał się aż tak inspirujący.
_________________
https://rateyourmusic.com/~Szysza32