Muzyczne Dinozaury

[Artur.O]

Oj, uświadomiliście mi, że w głosach zgubiłem "Bayinę" Pata Martino... szkoda. :/

A "Saucerful..." to zdecydowanie moje ulubione PF i kompletnie nie widzę przeciętności na tle rocznika, o której mówicie. Właśnie jak na 1968, ona brzmi naprawdę 'nowocześnie', bliżej PF z lat 70. niż tych jeszcze psych-rockowych Doorsów i Hendrixów.
_________________
https://rateyourmusic.com/~Szysza32

[RoryGallagher]

Co więcej, utwór tytułowy był główną inspiracją wczesnych Tangerine Dream i Ash Ra Tempel.

Mnie na tych wczesnych albumach Floydów - poza koncertową częścią "Ummagummy" - zawsze czegoś brakuje do pełnego zachwytu, nie każdy utwór pokazuje ich możliwości, ale to właśnie w tamtym okresie robili najbardziej kreatywne rzeczy. Na "Spodku" też są takie rzeczy, które zostawiają daleko w tyle zdecydowaną większość rocznikowej psychodelii.
_________________
Recenzje | RYM

[Crazy]

Zgodzę się - dla mnie to jest wyśmienita płyta, jedyny jej moment, który ociera się o przeciętność, to See-Saw, taka psychodeliczna pioseneczka jakich wiele. Tytułowy utwór też mnie nie zachwyca, ale jednak jest to Coś (ot choćby wspomniane wyżej inspiracje). Ostatni utwór też mnie nie zachwyca, poniekąd można nawet powiedzieć, że jest mocno taki sobie... niby... ale ten duch odeszłego już, ale nie do końca, Syda Barretta bardzo silnie rezonuje.

Jak można wywnioskować, zdecydowanie wolę stronę A Powiedziałbym, że gdyby cała płyta była tak mocna jak strona A (dla mnie: trzy arcydzieła i jedna świetna piosenka), to byłoby u mnie murowane podium. No chyba, że Hendrix i Bitlesi zrobiliby edity, to by mogło być znowu za wąsko. Już rozpisałem wersję Electric Ladyland, która u mnie na bank miałaby pierwsze miejsce, co by nie robić!

W każdym razie jak Spodek wygra, to dla mnie bardzo okej, choć na pewno ucieszę się bardziej z pozostałej dwójki (bo to byłby dowód, że może wygrać ktoś inny, niż Crimson lub Floyd ).

[greg66]

No cóż, dla mnie w rocznikowej psychodelii jest taki ogrom świetnych płyt, że '"Spodek.." może nie istnieć.

Crazy proponuję poznać(przypomnieć sobie) pare rzeczy Donovana, bardzo psychodeliczne (swingujący Londyn) "Mellow Yellow" i "Sunshine Superman" bajkowe "A Gift from a Flower to a Garden", świetne "Open Road". A na następnych jest mnóstwo fajnych piosenek.
_________________
Summer Of Love'67
http://musicpsychedelic.blogspot.com

[MirekK]

[Crazy]

Jedne wnoszą, drugie nie wnoszą. Ja się na nowatorstwach i wnoszeniach znam niewiele lepiej, niż na gatunkach, ale nawet ja słyszę, że takie United States of America to wyprzedziło swój czas konkretnie!
_________________
jeżeli nam zabraknie sił
zostaną jeszcze morze i wiatr

[MirekK]

O płycie the USA to ja już pisałem (strona 9) i to prawda, że jest to jeden z wyjątków.
_________________
"Życie bez muzyki jest błędem." - F. Nietzsche

[RoryGallagher]

Od paru minut znam już wyniki i mogę powiedzieć tyle, że każdy z was będzie czymś zaskoczony. Najbardziej ci, co to twierdzili, że w 1968 nie było dobrego jazzu

The USA to faktycznie bardzo prekursorki album, a przy tym po prostu świetny. U mnie na liście był wysoko, a jak wypadł ogółem? Zobaczycie za jakieś 44h
_________________
Recenzje | RYM

[MirekK]

Nie mogę doczekać się wyników, bo to jeden z tych roczników w którym nie ma wyraźnego faworyta. Liczę po cichu, że wynik końcowy albumu the United States of America zaskoczy mnie na plus. U mnie na liście był bardzo wysoko.
_________________
"Życie bez muzyki jest błędem." - F. Nietzsche

[Artur.O]

No, to ja też mam nadzieję, że USA dużo zwojują. W ogóle nie zwróciłem uwagi, że tak minęła końcówka notowania - to dobrze, bo teraz, standardowo, nie mogę się doczekać, jak to wypadnie.
_________________
https://rateyourmusic.com/~Szysza32

[Paweł]

I w życiu, i w słuchaniu płyt, miałem ostatnio inne priorytety (a poza czasem brakowało także trochę chęci), dlatego nie ułożyłem listy. Kibicuję jednak Floydom. Ponadto przewiduję ścisłą czołówkę dla The Velvet Underground, Hendriksa, The Beatles i - czarny koń? - The United States of America. Po wpisie Prowadzącego wnoszę, że jakiś jazz może być sensacją (pewnie któryś Davis).

Trzymam też kciuki za:

[B.J.]

Oj ma, ale niestety umknęła mi przy układaniu listy. Pewnie dlatego, że nie było na liście propozycji, a nie chciałem komplikować zliczania i na tej liście się oparłem.
Nie zmienia to jednak stanu rzeczy, że płyta bardzo miła.
_________________
In pfecutione. extrema S.R.E. fedebit.

[Monstrualny Talerz]

Pink Floyd A Saucerful of Secrets - jak dla mnie jedna z najgorszych płyt w dyskografii PF, głównie ze względu na skrajną niespójność. Utwory można tu podzielić na trzy rodzaje: wybitne Set the i Spodek, zwykłe średniaki nie odstające od średniej psychodelii w roczniku Let there, Remember a day, See-Saw i dwa utwory zdecydowanie najgorsze, które całkowicie psują mi obraz całości czyli Corporal Clegg i Jugband Blues. Dwóch ostatnich na tyle nie lubię, że w żaden sposób nie równoważą one dwóch najlepszych, które zwykle słuchane były z wersji Umagumowej czy z Pompejów i które powodują niemożność słuchania tej płyty w całości. Ale mimo wszystko te dwa najlepsze kawałki są właśnie na Saucerful of Secrets....

[Crazy]

Nijak nie widzę "średniości" Let There Be More Light, które dla mnie ma okrąglutkie pięć gwiazdek, ale ponieważ dla mnie średniakiem jest z kolei zachwalany przez innych (a poniekad jakoś tam podobny) otwieracz płyty Meddle, więc poniekąd rozumiem, że ktoś może tak do tego podchodzić...

Chciałem jednak o Corporalu Cleggu, który czasem wydaje mi się w ogóle najlepszym, co Spodek ma do zaoferowania - dla mnie jest to utwór-arcydzieło, który pod szatą ulicznego zgiełku, jarmarku ukrywa bardzo głębokie sprawy.
A sama szata? Ta jarmarczność pewnie jest tym, co irytuje Talerza, ale mi siedzi idealnie w konwencjach psychodeliczno-barretowskich, poza tym cudowne harmonie, świetny riff na rozpoczęcie, świetne dźwięki gitary przeszywające utwór w różnych niespodziewanych momentach, brawurowe skoki nastroju i poetyki... Pani Clegg na pewno jest dumna z tego utworu!

Nawiązując do dyskusji w innych miejscach: płyta Saucerful of Secrets jest w moim flojdowskim rankingu pewnie gdzieś blisko Dark Side'a, ale gdybym miał powiedzieć, którą wolę, to bez wielkiej przewagi, ale i bez wahania odpowiem, że Spodek. Bo zdecydowanie bardziej wyrywa z kapci
_________________
jeżeli nam zabraknie sił
zostaną jeszcze morze i wiatr

[greg66]

Tak jak pisałem na początku wątku o "Spodku.." Całość byłaby bardzo dobra gdyby nie... Spodek... ten utwór (świetny skądinąd) mi bardziej pasuje do kolejnej płyty PF. A gdyby zamiast "Spodka.." było coś w rodzaju numerów z pierwszej płyty to byłby to bardzo dobry psychodeliczny album.
_________________
Summer Of Love'67
http://musicpsychedelic.blogspot.com