Muzyczne Dinozaury

[Radek]

Z singlami jest pewien problem, bo często się nimi gardzi. Czas, moim zdaniem, na ich docenienie.
Inspiracja:
Podczas ostatniego zlotu rozmawiałem o nich z Maćkiem (Porcupine Tree), wcześniej Jos zachęcił mnie do zainteresowania się singlem zespołu Mars Volta. Sam od dawna gromadzę (w miarę skromnych możliwości) single kilku zespołów...
Idea:
O jakie płyty chodzi mi przede wszystkim? Głównie o zawierające wartościowe utwory (lub ich mniej znane wersje), które nie dostąpiły zaszczytu trafienia na longplay.
I jeszcze jedno:
Proponuję, by pisać tu o singlach, ale i o płytach promocyjnych, wydaniach fanklubowych czy nawet epkach (choć w dobie kompaktów odróżnienie EP od SP i LP bywa niekiedy naprawdę trudne).
Polecajmy w tym wątku małe płyty, o których warto wiedzieć i odstraszajmy od wydań kiepskich.

[Radek]

Anderson Bruford Wakeman Howe – Brother Of Mine (1989)
Płytka promująca album Anderson Bruford Wakeman Howe (1989)
Arista



1. Brother Of Mine [6:30]
2. Themes: i) Sound; ii) Second Attention; iii) Soul Warior [5:58]
3. Vultures In The City [5:49]

Gong, jeśli dobrze pamiętam, tylko raz pozytywnie podsumował utwór zadany przeze mnie w Wielkiej Grze. Tą docenioną kompozycją okazało się Vultures In The City z niniejszego singla. Jest to prawdopodobnie jedyny – na moje ucho bardzo andersonowski – utwór Yes wydany pod szyldem ABWH, którego nie ma na dużej płycie.
Oprócz tego, na singlu znalazły się 2 pierwsze kawałki z albumu, tyle że w odwróconej kolejności.

Znana jest też inna okładka singla o identycznym tytule, ale nie wiem, czy nie zdobi ona jedynie edycji promocyjnej (na której znajdują się tylko 2 wersje tytułowego utworu):

[Radek]

Dream Theater – Lie (1994)
Płytka promująca album Awake (1994)
East West Records



1. Lie (Edit) [5:00]
2. Space-Dye Vest [7:29]
3. To Live Forever [4:54]
4. Another Day (Live) [4:43]

Wyłącznie album Awake doczekał się 2 singli promujących materiał z płyty. Pierwszym z nich był Lie. Znalazły się tu aż 3 tzw. rzadkie nagrania. Wersja utworu tytułowego jest krótsza niż albumowa, przez co kompozycja sprawia wrażenie jeszcze cięższej. Potem jest już bardzo spokojnie, a prawdziwymi kąskami wydawnictwa są To Live Forever i Another Day w wersji koncertowej. Pierwszy utwór to studyjny punkt wyjścia (swoisty „szkielet”, szkic) do wspaniałych, rozbudowanych wykonań koncertowych, w drugim (zarejestrowanym 23 kwietnia 1993 r. w Londynie) zachwyca przede wszystkim znakomita dyspozycja wokalna Jamesa LaBrie, a znane z wersji studyjnej solo saksofonowe zastąpiono tu klawiszowym. Utwór, który pojawił się w wersji albumowej to Space-Dye Vest, podobno jedyna kompozycja zespołu, która nigdy nie doczekała się wykonania podczas koncertów. Z zespołem powoli żegnał się Kevin Moore...
To pierwsza płyta DT, którą na oficjalnej stronie zespołu opatrzono komentarzem: This particular CD single is very hard to find.

[Radek]

Queen – Innuendo (1991)
Płytka promująca album Innuendo (1991)
Parlophone



1. Innuendo (Explosive Version) [6:46]
2. Under Pressure [4:05]
3. Bijou [3:37]

Wystarczy dodanie do jednego utworu kilkunastosekundowego odgłosu eksplozji, aby singel został uznany za smakowity kąsek kolekcjonerski. Do samej muzyki nie wnosi to prawie nic, a płytkę (jeśli nabyło się już longplay) warto mieć raczej ze względu na 2 interesujące rysunki Grandville’a. Chyba że mówimy o takim rzadkim analogu (nie mam pojęcia, czy zestaw utworów jest identyczny z zawartością singla CD)…

[Radek]

Brian May – Back To The Light plus Star Fleet Part 1 (1992)

1. Back To The Light [5:00]
2. Star Fleet [8:06]
3. Let Me Out [7:14]

Brian May – Back To The Light plus Star Fleet Part 2 (1992)

1. Back To The Light [5:00]
2. Nothin’ But Blue (Guitar Version) [3:51]
3. Blues Breaker [12:50]


Płytki promujące album Back To The Light (1992)
Parlophone


Okładka wersji analogowej

Moje ulubione kompaktowe single gitarzysty Queen. Część 1. wydana została w specjalnym (chociaż, niestety, podatnym na zniszczenie) pudełku, w którym znalazło się miejsce także na dodatkowy krążek – ten z części 2. Przyczyną, dla której obie płyty powinny być trzymane w jednym opakowaniu, jest wspaniały prezent dla wielbicieli talentu Maya: na każdym z krążków znalazła się zawartość jednej ze stron wydanego w 1983 r. albumu Star Fleet Project, sygnowanego przez grupę Brian May & Friends. „Przyjaciółmi” są: Edward Van Halen, Alan Gratzer, Phil Chen i Fred Mandel. Na drugą część singla trafiła też instrumentalna wersja Nothin’ But Blue z albumu Back To The Light, cenna już choćby z jednego powodu: Brian nie śpiewa.

[Windmill]

Legendarny singiel Elbiety Mielczarek "Blues" wydany w 1982 roku:




(24.X.2006)
_________________
"Z układnością mi nie do twarzy. (...) Zresztą nie lubię zachowywać się układnie; nudzi mnie to."
Robert Walser "Małe poematy" [1914]

http://riversidebluesnr2.blogspot.com/

[Windmill]

Zaraz po nastęopcach dinozaurów artrockowych, "mała płyta" następców takich dinozaurów jak MC5 czy Blue Cheer. Pierwszą płytą Armii była EPka wydane przez Tonpress (S-648) w 1987 roku.




str. A
Aguirre [3:48]
str. B
Trzy znaki [1:53]
Saluto [1:43]

Przy okazji można się naocznie przekonać, że ówczesne "małe płyty" były droższe od dzisiejszych kompaktów

(26.X.2006)
_________________
"Z układnością mi nie do twarzy. (...) Zresztą nie lubię zachowywać się układnie; nudzi mnie to."
Robert Walser "Małe poematy" [1914]

http://riversidebluesnr2.blogspot.com/

[Windmill]

The Blues Magoos: (We Ain't Got) Nothin' Yet / Gotta Get Away
(MERCURY 127257 MCF) 1966

Pierwsza okładka to wydanie norweskie, druga pochodzi z Holandii.

(11.I.2007)
_________________
"Z układnością mi nie do twarzy. (...) Zresztą nie lubię zachowywać się układnie; nudzi mnie to."
Robert Walser "Małe poematy" [1914]

http://riversidebluesnr2.blogspot.com/

[Andy]

Przejrzalem swoja skromna plytoteke singlowa (okolo 50 sztuk) i znalazlem kilka wartych, moim zdaniem, zaprezentowaniu na Forum.
Pierwsze z nich to dwie male plytki SBB, w tym jedna wydana przez Supraphon.



SBB
Supraphon 1432097
1976 (na okladce), 1977 (na plytce)?

1. Bitwy na obrazach
2. Ucisk v dolku




SBB
Tonpress S-124

1. Reko-reko
2. Serenada "Gia Sena"

[Andy]

Inny ciekawy temat to wloskie i francuskie single Czeslawa Niemena. Wartosc tych plytek podnosi fakt, ze nagranie te ( nie liczac kilku wloskich skladanek) nigdy nie ukazaly sie na zadnej plycie dlugograjacej Artysty. Niestety, dostepnosc tych plyt jest prawie zadna. Raz, dwa razy do roku pojawia sie ktoras z nich na ebay'u ale ceny czesto dochodza do $100.00.
W ciagu kilku lat poszukiwan udalo sie mi upolowac jedna.

Niemen
CGD 9746

1. Una Luce Mai Accesa
2. 24 Ore Spese Bene Con Amore (Spinning Wheel)

[Andy]

Dwa single Budgie - Keeping A Rendezvous / Apparatus z 1981r. i Bored With Russia / Don't Cry z 1982 roku. Muzycznie to zadna rewelacja, bo wszystkie zawarte na nich utwory znalazly sie na oficjalnych, nie najlepszych zreszta, plytach zespolu, odpowiednio na Nightflight i Deliver Us From Evil. Ciekawa jest natomiast szata graficzna tych plytek. Obie wydane byly w formie picture disc, co w tamtym czasie, szczegolnie wsrod malych plyt, nie bylo zbyt czesto stosowanym zabiegiem. No, ale gdy wezmiemy pod uwage okres w karierze zespolu, w ktorym ukazaly sie te plytki, to nie dziwi fakt, ze firma plytowa wszelkimi sposobami chciala zachecic sluchaczy do nabycia ich.

Budgie
1981 RCA BUDGE 3

1. Keeping A Rendezvous
2. Apparatus





Budgie
1982 RCA RCA 271

1. Bored With Russia
2. Don't Cry




_________________
Never Turn Your Back On A Friend

[Andy]

Jeszcze jedna mala plytka, ktora ostatnio wpadla mi w lapki. Tym razem to rarytas, od dawna poszukiwana przeze mnie mala plyta Niemena- Strange Is This World / We've Got The Sun, wydana w 1972 r. w Niemczech. Plyta jest szczegolnie lakomym kaskiem dla kolekcjonerow tworczosci Niemena ze wzgledu na utwor ze strony 2, ktory w wersji winylowej ukazal sie tylko na tym wydawnictwie. W wersji cd zaistnial jako bonus do pirackiego wznowienia plyty Russische Lieder. Udalo sie mi ja dorwac na niemieckim ebay'u. Cena 50 euro.

Niemen
1972 CBS S 8060

1. Strange Is This World
2. We've Got The Sun


_________________
Never Turn Your Back On A Friend

[Andrzej]

Dzięki Andy, za te wpisy. I Budgie po radziecku, i Czesław w łańcuchach, i wreszcie "Ucisk v dolku" wprawiły mnie w dobry humor. Zasadnicza sprawa, to jednak przywrócona nadzieja, że ruszymy na FD z merytoryką .
Pzdr.

[Radek]

Steven Wilson – Cover Version (2003)
Headphone Dust



1. Cover Version* [4:37]
2. Moment I Lost [3:16]

* Coverowanym utworem jest Thank U z repertuaru Alanis Morisette.

To pierwsza płytka z cyklu Cover Version, czyli serii 4 singli, które zawierają zawsze po dwa utwory. Ich układ jest następujący: pierwszy utwór Wilson pożycza z cudzego repertuaru, a drugi jest już jego własnym dziełem. Co ciekawe, single należące do serii, niejako wbrew tytułowi, są pozbawione okładek. Goła płyta i pudełko - to jedyny mankament tego wydawnictwa, ale na szczęście wynagradza nam to naprawdę piękna muzyka.

[Radek]

Derek Sherinian – In The Summertime (2006)
Płytka promująca album Blood Of The Snake (2006)
InsideOut Music



1. In The Summertime [3:50]
2. Man With No Name (Radio Edit) [4:13]

Sherinian po raz pierwszy zdecydował się na wydanie singla dopiero przy okazji swego 5. albumu. Nie mam pojęcia, czy posłużenie się znanym, ale moim zdaniem - niezbyt dobrym, utworem zwiększyło sprzedaż Blood Of The Snake. Na obniżenie jakości tytułowego utworu (który, miał być chyba zrobiony z przymrużeniem oka) w moim odbiorze, wpłynął też zaproszony przez pianistę Planet X wokalista – Billy Idol. Inny gość – Slash jest raczej tym, który utwór próbuje ratować.
Drugi kawałek to, krótsza od albumowej, wersja Man With No Name. Zakk Wylde gra tu całkiem fajnie, ale wokalnie zupełnie mnie odrzuca. Taki gorszy Ozzy...
Dla kolekcjonerów.