Muzyczne Dinozaury

[Crazy]

ja pewnie jak zwykle nic nie znajdę, ale jakby kto znalazł, to bardzo polecam tę Amy Winehouse z BBC - u mnie w wydaniu (które z okładki wygląda identycznie) są dwie płyty, pierwsza to bardzo fajny koncert, ale druga to prawdziwy rarytas: dokument z koncertu Amy gdzieś na końcu świata, w sensie na końcu Irlandii w małym kościółku, w małym składzie i mniejsza o dokument, ale są piosenki w całości i brzmi to super. O, choćby tak:
https://www.youtube.com/watch?v=0_25S5BgTlg&list=PLy4lQItrtTT-gJofNiuJkc6WCnz6M6-8C&index=2

no chyba że to nie jest standardowy dodatek do tej płyty...
_________________
jeżeli nam zabraknie sił
zostaną jeszcze morze i wiatr

[Goran]

Kilka dni temu wyszła kolekcjonerska edycja Let It Bleed, pięknie wydany kolorowy winyl. Muzyka wiadomo, cena też zacna - 100$. Kiedys Keith Richards powiedział: you have my soul, you have my heart, I have your money.
_________________
Mnie się podobają melodie które już raz słyszałem.No jakże może podobać mi się piosenka którą pierwszy raz słyszę?
Inżynier Mamoń

[bananamoon]

Na stronie internetowej Piotra Anderszewskiego pojawiła się zapowiedź...nowych nagrań pianisty.
Będą to wybrane preludia i fugi (dwanaście par) z drugiego tomu Bachowskiego cyklu "The Well-temperered Clavier".
Płyty będzie można posłuchać w styczniu przyszłego roku, 2021.

http://www.anderszewski.net/detaildiscography.php?disc=bach-well-tempered-clavier

[Maciek]

Jan Ptaszyn Wróblewski - Studio Jazzowe PR 1969-1978 (5CD)


Jedna z nielicznych rzeczy, za którą można pochwalić obecnie Polskie Radio.
Fantastyczny zestaw, czego tam nie ma kto tam nie gra (no grają naprawdę wszyscy). Spotify obecne

Kilka słów od Autora:

No i wreszcie jest. Płyta, a dokładniej 5 w jednym pakiecie z nagraniami Studia Jazzowego Polskiego Radia. Długo trwały przymiarki. O ile pamięć mnie nie myli coś koło... 15 lat. Oj, jakie to były czasy. Orkiestra niemal na zawołanie i solistów do wyboru, do koloru. A zaczęło się, dla mnie, w 1958 roku, kiedy to trafiłem z big bandem Georga Weina do USA. George umiał zadbać o PR, jak to się dziś mówi i zapraszał na próby różnych takich. Jeden posiedział dłużej, potem wtrącił jedno, następnie drugie, aż w końcu niemal nas przejął. Wein musiał go w efekcie wyrzucić. Gerry Mulligan mu było. Jak nam w łby nałożył, to już zostało, w tym najważniejsze co powiedział: "Orkiestra, to też instrument, tylko trzeba się na nim nauczyć grać". W Polsce powstało, czy powstała po kilku latach orkiestra radiowa M2. Zaciągnąłem się i coś tam dłubaliśmy. Aż nagle w 1968 roku postanowiono wystawić nas na Jazz Jamboree. Tyle, że ta nazwa. Trochę jak T34. No to zmieniliśmy na Studio Jazzowe Polskiego Radia. I chwyciło. W ciągu następnych 9 lat udało się zaciągnąć przed mikrofon wszystkich, dokładnie WSZYSTKICH, którzy w naszym jazzie coś wtedy znaczyli. A było tego trochę. Nazwisk w komplecie wymieniać nie będę, bo miejsca by nie starczyło. Satysfakcja, acz nieco smutna, jest taka, że zagrali dla SJPR ci, których już dziś z nami nie ma i nawet teoretycznej okazji nadrobienia z nimi nagrań też nie ma. Tu przypomnę Zbyszka Seiferta, Tomka Stańkę, Marka Blizińskiego, Jasia Muniaka, Tomka Szukalskiego, Sławka Kulpowucza, Januszka Stefańskiego, Henia Majewskiego, a przede wszystkim jednego z moich pierwszych mistrzów Andrzejka Trzaskowskiego i jednego z pierwszych przyjaciół Jurka Miliana. Udało się złapać i takich, którzy już siedzieli na walizkach emigracyjnych i rzutem na taśmę zaciągnąć do studia jak Ulę Dudziak, Michasia Urbaniaka, Bronka Suchanka i Pawła Jarzębskiego. Cieszę się, że zagrał dziś już niedysponowany Zbyszek Jaremko i zaśpiewała dziś nie koncertująca Ewa Bem. No i że w ostatnim składzie znalazł się wówczas obiecujący, dziś wprost nieodzowny do wszelkich orkiestracji Henio Miśkiewicz. A poza tym mógłbym wymieniać od Zbyszka Namysłowskiego przez Wojtka Karolaka po Andrzejka Dąbrowskiego. Proszę wybaczyć, że wszystkich nie wymieniam. Dodam tylko jeszcze dwóch, choć nie solistów, ale wielce dla orkiestry zasłużonych, a często zapominanych. Niezastąpionego przy perkusjonaliach Jurka Bartza i żelazny baryton Waldka Kurpińskiego. Była wielka przygoda, a najfajniejsze, że wszyscy byliśmy przyjaciółmi. Dziś najmłodsi to już emeryci, więc możemy sobie powspominać jakie to niegdyś byliśmy kozaki.
_________________
Adoptuj, adaptuj i ulepszaj.

[Bednaar]

[Bart]

1. Dla fanów King Crimson, dziwnego fuzzion jazzu, recytacji, rytmów afrykańskich, nowych experymentalnych progowych brzmień, chaosu i hałasu. Świeże i młode, debiut już w lutym. Polecam - to może w przyszłości urosnąć!

Black Country New Road - For the first time
Próbka: https://www.youtube.com/watch?v=gXay__MuoGw


2. Już jest nowa płyta powder! go away - jól
Po pierwszym przesłuchaniu - jest dokładnie tym czego można się spodziewać : kontynuacją poprzednich czterech (i pół) albumach. Fajny nastrojowy post rock.
_________________
Beatus vir qui suffert temptationem quia cum probatus fuerit accipiet coronam vitae.

[Bart]

Nowy (piaty) album Hail the Sun zatytułowany New Age Filth ukaże się już w kwietniu. Póki co od wczoraj można obejrzeć/posłuchać singla. Dla mnie bomba, nie mogę się doczekać całej płyty.

Domino: https://www.youtube.com/watch?v=f8XrhjIgswg
_________________
Beatus vir qui suffert temptationem quia cum probatus fuerit accipiet coronam vitae.

[SafeMan]

Pod koniec lutego ukaże się kontynuacja K.G. Kinga Gizzarda o nazwie L.W.
_________________

[Tarkus]

Dziś premiera nowej płyty Wedge "Like No Tomorrow" https://www.wedgeband.com/shop

A 25 marca ukazuje się nowa płyta Trettioariga Kriget "Till Horisonten"

Tracklist:
1. Intro 00:49
2. In memoriam 07:39
3. Tidigt (Early) 04:35
4. Staden (The city) 06:39
5. Till en vän (For a friend) 03:52
6. En gång (Once) 01:30
7. Brevet (The letter) 02:45
8. Vägen till horisonten (The road to the Horizon) 13:55
9. Till horisonten (To the Horizon) 05:08

http://www.trettioarigakriget.com/?product=till-horisonten-2021-pre-order-here
_________________
If you don’t love RoboCop, then you are a Nazi and support terrorism.
Na Discogsach