Muzyczne Dinozaury

esforty · Wysłany: 25.11.2020, 09:25 Temat postu:

Nicholas Payton -Sonic Trance 2003
Trzeba by napisać, że zwykle, inspirację do swoich płyt (otarłem się o cztery), trębacz czerpał patrząc z okna księgowości wytwórni, dla której, akurat pracował...
A tu, facet potknął się o On the Corner ( tak, tak, ten davisowy) i się nie przewrócił.
Dla mnie na tyle dobre, że po pierwszym odsłuchu, nabyłem CD. I jak słuchać tego głośno, z drewnianych skrzynek, a stosownie do klimatu muzyki, przywdziać swoje stare <dzwony>(Młodzi, zaopatrzcie się, bo wy jeszcze nie macie Wink

), to nogawki zaczynają się poruszać.
_________________
Nie ma takiego naleśnika, który nie wyszedłby na dobre. H. Murakami

Crazy · album CD Dołączył: 19 Sie 2019 Posty: 1639

I&I za sprawą górali z rastamanami wydobył z odmętów górali z jazzmanami i zacząłem szukać na youtubie Namysłowskiego z Góralami.

Pod jaworem, pod zielonym!

Kiedy ich widziałem dwukrotnie na żywo, byli o 20 lat młodsi i materiał był świeży i wręcz eksplodował energią, szczególnie podczas wykonania w Zakopanem w klubie przy ulicy Kościuszki... Ale powrót po latach brzmi też, jakby dobrze się z tym czuli.

Na youtubie jest cały ich koncert z Jazz Jamboree 95, na którym byłem i wydawało mi się, że rozmiar sali i wielkomiejski sznyt trochę ich skrępowały. Ale tak mogło być na żywo - nagranie może pokazać coś całkiem innego. Z wielką chęcią odsłucham!
_________________
jeżeli nam zabraknie sił
zostaną jeszcze morze i wiatr

esforty · Wysłany: 11.12.2020, 09:59 Temat postu:

Spring Heel Jack with Matthew Shipp, Evan Parker, J Spaceman*, William Parker, Han Bennink 2003
W plebiscytowym wątku pojawiła się ta nazwa. Warto się przysłuchać. Niespodziewany (??) gatunkowy twist, wobec tej z rocznika 2000. Nawet jeśli to nie moja piaskownica, to wysłuchałem z satysfakcją.

P.S. Badnaar-ze, ja tam pisałem, że wczaśniejsze Embarassed

, ale prostuję- te późniejsze, dla Ciebie te późniejsze.
_________________
Nie ma takiego naleśnika, który nie wyszedłby na dobre. H. Murakami

I&I · digipack Dołączył: 15 Paź 2010 Posty: 2568 Skąd: KRK

John Surman, Stu Martin, Barre Phillips - The Trio [1970]

Świetna kooperacja. Jazz z elementami nowoczesności Wink

Muzycznie i brzmieniowo to majstersztyk.

Green Walnut

I&I · digipack Dołączył: 15 Paź 2010 Posty: 2568 Skąd: KRK

Stare, jare, ale nie wiem dokładnie w którym roku wydane (chyba ok. 1960).

W necie nici.

Mam tę płytę na winylu i nie sprzedałem. Wyprzedając się lat parę temu.

Jazz klasyczny, umiarkowany i liryczny Wink

But Beautiful

I&I · digipack Dołączył: 15 Paź 2010 Posty: 2568 Skąd: KRK

Stivín & Co Jazz System - Five Hits In A Row [1972]

Czechy górom.
Jazz łubu dubu z elementem polskim. Zbigniew Seifert na pokładzie.
Reszta braci znakomita również!

Obrazek prawie braterstwa z lat 70.

Pet ran do cepice

bananamoon · singel analogowy Dołączył: 20 Wrz 2017 Posty: 391

The Jeff Lorber Fusion "Water Sign"

Ktoś mnie podpuszcza, ktoś sobie ze mnie kpi, ktoś sprawdza czujność?...a może kadzi, kantuje, zwyczajnie oszukuje?
Nic z tych rzeczy - to pierwszej urody fjużyn zmieszany z funkiem i dżezową pop melodią (w stylowym, brzmieniowym plastik-płaszczyku z "epoki").
Skojarzenie z amatorszczyzną "polszkich dżezmenów" i głupim odgrywaniem pseudo-dżezu (pod wyrobioną nóżkę szacownych mainstreamowych panów, w mainstreamowych golfach, z mainstramowmi brodami), jest oczywiste...ale jakże pochopne.
Zespół Jeffa Lorbera wprowadza słuchacza w poślizg postrzegania / wytrąca z równowagi / podkopuje stabilność przyzwyczajeń, choć tak naprawdę jest prosty, szczery i pozytywnie przewidywalny.

Kończ Władziu i robimy.

https://www.discogs.com/The-Jeff-Lorber-Fusion-Water-Sign/release/5343989

Bednaar · Wysłany: 16.12.2020, 14:43 Temat postu:

Znalazłem na Spotify parę płyt Jeff Lorber Fusion - takie pop-funk-fusion w stylu np. Chick Corea Electric Band. Fajne jako tło w pracy Wink

_________________
Jazz washes away the dust of every day life. Art Blakey

akond · Wysłany: 16.12.2020, 15:00 Temat postu:

I&I · digipack Dołączył: 15 Paź 2010 Posty: 2568 Skąd: KRK

Dziękuję za pomoc. I czekam na jakąś polecajkę jazzową😀
Idą święta - będzie dużo czasu na nowości z zaszłości ( a może nie tylko).

akond · Wysłany: 18.12.2020, 22:52 Temat postu:

Proszę bardzo - u mnie na tacce Myra:

Myra Melford's Snowy Egret - The other side of air [Firehouse 12, 2018]

https://firehouse12records.com/album/the-other-side-of-air

Nowo-czesny, nowo-jorski mainstream. Jazda po wielokącie nieforemnym. Na kolorowo.
Chyba się nawet załapał był na niejeden jazzowy top 2018. Smile

Kwintet w składzie: Myra Melford – fortepian, Ron Miles – kornet; Liberty Ellman – gitara; Stomu Takeishi – gitara basowa; Tyshawn Sorey – bębny.

PS. Lubię płyty z Firehouse 12. Nazwiska się często permutują te same, ale muzyka bardzo różnorodna.
.

Bednaar · Wysłany: 18.12.2020, 23:03 Temat postu:

akond · Wysłany: 18.12.2020, 23:26 Temat postu:

Posłuchać można choćby pod linkiem, który zamieściłem we wpisie (na tubce zresztą też jest chyba cały album).

A gdzie wynajduję? Trudno o prostą odpowiedź - szperam w sieci, dostaję różne newslettery, znajomi polecają, sporo próbkuję...
.

I&I · digipack Dołączył: 15 Paź 2010 Posty: 2568 Skąd: KRK

Miałem wrażenie, że ją znam. Poszperalem i oficyna freakowa HAT HUT się pojawiła.

Dziękuję!
Muzyka dla mnie.

akond · Wysłany: 18.12.2020, 23:33 Temat postu:

Myra gra też (i to jak!) w fajnym zespole u Allison Miller - nazywa się Boom Tic Boom.

To ich najnowsza płyta - Glitter Wolf [Royal Potato Family, 2019]:

https://allisonmiller.bandcamp.com/album/glitter-wolf

Właściwie bardziej okolice, niż stricte jazz - takie rozbrykane, kalejdoskopowe (trochę funku, trochę latino, etc.), i mocno groovy.

Skład: Allison Miller - bębny + kompozycje, Jenny Scheinman - skrzypce, Kirk Knuffke - kornet, Ben Goldberg - klarnet, Todd Sickafoose - kontrabas, Myra Melford - fortepian.

.