Muzyczne Dinozaury

[Maciek]

[Tarkus]

Ja się Wolframa trochę boję. Facet napisał symfonię na telefony komórkowe i przesyłał muzykę faksem, rozumiesz
_________________
If you don’t love RoboCop, then you are a Nazi and support terrorism.
Na Discogsach

[druDru]

Ostatnio miałem okazję zaznajomić się z twórczością ciekawego człowieka z Irlandii, który grał na tegorocznym Temple of Silence (http://www.myspace.com/templeofsilence)

Bardzo inspirujący projekt gitarzysty, oczywiście gitarka modyfikowana elektronicznie, tworzy delikatne przestrzenie dzwiękowe, chociaż podobno i metal gra czasami. Projekt nazywa się Wereju i można to wymawiać jak się komu podoba (jak twierdzi sam twórca)

Poza tym, że tak prywatą polecę, coraz lepiej gra i wygląda (mówię o wizualizacjach, niekoniecznie o członkach ensemblu, ) Suture Navigator, w którym mam swój skromny udział obecnie w projekcie coraz większego znaczenia nabiera improwizacja, otwarcie się na miejsce i publikę.

A oto linki, żeby gołosłownym nie być

http://profile.myspace.com/index.cfm?fuseaction=user.viewprofile&friendid=93275373

http://profile.myspace.com/index.cfm?fuseaction=user.viewprofile&friendID=161267807
_________________
"(...) co robi na mnie znacznie większe wrażenie, niż wysłanie kilku analfabetów na pustynny kamień Księżyca, co kosztowało miliardy dolarów, potrzebnych tysiącom ludzi." (Feyerabend o mistyce wschodniej)

[Cure]

Air



Zespół idealnie zbalansował ambicje z przyjemną melodyką - tworząc płyty które polubić mogą zarówno ludzie lubiący klasyczną elektronikę, jak i fani dobrego popu.
Na ich płytach można odnaleźć sporo ciepłych, analogowych brzmień, sporo archaizmów. Niezaprzeczalnie ma to swój urok.
Do moich ulubionych albumów należą Virgin Suicides, Pocket Symphony oraz Premiere Symptomes.
Obiło mi się ostatnio o uszy jakoby duet miał odwiedzić nasz kraj.

[WOJTEKK]

Moon Safari, 10000 Herz Legend, Virgin Suicides. ale AIR to raczej electro pop
_________________
Nie ma ludzi niezastąpionych. Oprócz The Rolling Stones.

http://artrock.pl/

[Indi]

[Jakuz]

Właśnie się powoli zabierałem do skrobnięcia kilku słów o tej płycie (dzięki Maćku!), ale Indi mnie w pewnym sensie wyręczyła Ale tak - to jest naprawdę niezła elektronika i muszę się rozejrzeć za innymi płytami Remote Spaces : Spirale i Elektronicznie.

[Maciek]

To ja może kilka słów (pochwalnych) o Requiem Records.
Kapitalne wydawnictwo, prowadzone przez Łukasza Pawlaka (współtwórcę grupy Nemezis) i skupiające się na szeroko pojętej polskiej elektronice - głównie tej spokojniejszej, wyciszonej, często minimalistycznej z akcentami muzyki ludowej (Marek Styczyński), choć natrafić w nim mozna również na rodzynki made in Berlin. Muszę przyznać, że forma, w jakiej wydawnictwo wypuszcza płyty od razu rozłożyła mnie na łopatki - byłem (i wciąż jestem) zachwycony - fajnym pudełkiem, ładną okładką i bajeranckim, czarnym krążkiem, a jedyne do czego mogłem się przyczepić, to uboga książeczka na dziwnym papierze, nie przejmującym się zbytnio zmysłem powonienia konsumenta. Daję słowo, że o ile jedna płyta z tej serii wśród inych, normalnych, może wyglądać niezbyt estetycznie, to jeśli tylko dokoptować do niej kilka innych tytułów - wygląda to już naprawdę ładnie. Ogromnym atutem Requiem Records jest cena, w jakiej sprzedają swoje płyty - na ogół nie jest ona wyższa od 20-25 zł. Wcześniejsze płyty były wydawane w nieco bardziej oszczędnej formie - krążek (czarny) z okładką zapakowany w grubszą folię - to dopiero oszczędność miejsca! O rozwoju wydawnictwa świadczy fakt, że z płyt CD-R przechodzi pomału na tłoczki.
Pozycje (nie licząc genialnego Silosu) na które warto zwrócić uwagę, to:
Konrad Kucz - Soporus (re-we-la-cja!)
Konrad Kucz - Nagrania bardzo archiwalne 1989–2004
Aquavoice - Electronic Music
Spika - Headphones
Spika - Sonic Journey Through New Life
Busso De La Lune - Around Borderline
oraz dystrybuowane płyty:
Marcin Bociński - Woda życia
Marcin Bociński - Burza w mieście
Oczywiście przed zakupem zaleca się odsłuchanie próbek.
_________________
Adoptuj, adaptuj i ulepszaj.

[Jakuz]

Der Spyra - Homelistening Is Killing Clubs - 2000 (1995)

Dostałem od Maćka, więc rekomendacja jest. To mój pierwszy kontakt z Panem Żarówką, więc długa droga chyba przede mną.
Ale będę szukał stopniowo reszty jego dokonań bo ten debiut jest bardzo w porządku. Lubię taką elektronikę - urozmaiconą, łączącą brzmienia el z akustycznymi, raz liryczną i zamyśloną, innym razem bardziej energetyczną z mocniejszym pulsem podkładu rytmicznego, różnymi ozdobnikami i "akcentami". Ale też spokojną i - nazwijmy ją - dostojną. Nie ma tutaj jednak pejzażowości Eno czy Klausa S. - konstrukcja poszczególnych utworów na to nie pozwala na szczęście Poczytałem trochę o Panu Wolframie, więc zdaje sobie sprawę, że nagrywa dość różnorodną muzykę (sam albo w kooperatywach), zresztą najlepszy przykład mam pod nosem - Maciek zaopatrzył mnie w jeszcze jedną płytę - SPYRA WOLFRAM & LANG CHRIS - achtundzechzig 24. Tzn. to chyba ta płyta, bo CDr jest opisany dość lakonicznie : Spyra & Lang No i dla tej produkcji już tylu ciepłych słów nie znajduję, choć pewnej nastrojowości odmówić jej nie sposób. Trochę zbyt "szulcowska" jest jak dla mnie, a ja KS uwielbiam, ale tylko w oryginale

p.s. ta płyta, której słucham - Homelistening Is Killing Clubs, to chyba reedycja debiutu (1995) z 2000 r., z inną kolejnością utworów i być może zmienioną nieznacznie zawartością. Ale gdybam w tej chwili, bo wiedzy brak

[Tarkus]

To ja jeszcze raz polecę "Headphones Concert", spodoba ci się.
_________________
If you don’t love RoboCop, then you are a Nazi and support terrorism.
Na Discogsach

[Maciek]

Mogę jedynie potwierdzić, że wersja, którą masz, to reedycja z 2000 roku oraz, że namieszano na niej trochę z kolejnością i zawartością (różnią się jednym tytułem, ale nie mam pojęcia, czy te dwa różne tytuły reprezentują dwa różne utwory). Niestety nie jestem w stanie ocenić która z wersji jest lepsza muzycznie, na pewno jednak reedycja wyszła na dobre okładce.

Największym atutem Spyry jest to, że potrafi grać w starym (a także nowym) dobrym stylu, zachowując, a może lepiej - kreując przy tym swój własny styl. Drugim plusem, wcale nie mniejszym, jest bogactwo barw i brzmień które stosuje - sporo tu instrumentów akustycznych, a te generowane przez parapety zawierają praktycznie 100% bawełny (czyli brak w nich choćby najmniejszych domieszek tworów plastikopochodnych). To, według mnie, jeden z najświeższych artystów na el-scenie.
Świeżość ta, jak słusznie zauważył Jakuz, zanika nieco na albumie duetu Spyra & Lang - to muzyka bardziej odtwórcza, klausopodobna, bez większych ekscytacji, ale każdy zatwardziały beton z pewnością bardzo ją polubi (to nie zarzut).
Ale, ale! Najlepsze jest to, że debiut jest schön a później jest jeszcze lepiej. Ale o tym za jakiś czas.
_________________
Adoptuj, adaptuj i ulepszaj.

[WOJTEKK]

"Koncert słuchawkowy" jest bardzo dobry, w Polsce to wydało Wydawnictwo 21 w ładnym digipacku
_________________
Nie ma ludzi niezastąpionych. Oprócz The Rolling Stones.

http://artrock.pl/

[Andrzej]

Okładka luksusowa, to fakt .
Pzdr.
_________________
Aktualny stan skarbonki FD: 208 zł

[Jakuz]

[Andrzej]

Redshift Turning Towards Us (2008)



1. The Love of Nature [13:40]
2. The Last Thing We See [2:43]
3. Clan [13:14]
4. Happy Hour [2:43]
5. Turning Towards Us [22:47]

Jak widać 3 długie utwory, przedzielone dwiema miniaturkami. Z 3 długich, dwa mini-epiki i epik-właściwy. Pierwszych 4 utworów słucham bez większych emocji, może później pokażą swoje prawdziwe oblicze. Ale utwór 5 (tytułowy) po prostu miażdży. Znakomita rzecz, jak mi się wydaje - nawiązująca do kilku tematów obecnych na płycie Halo. Właśnie słucham trzeci raz i raczej nie jest to "bój ich ostatni".

Pzdr.
_________________
Aktualny stan skarbonki FD: 208 zł