Muzyczne Dinozaury

[bananamoon]

- WOJTEKK

Wspomnianej przez Ciebie płyty "Buried Dreams" nie słyszałem, ale wierzę na słowo, że warto się nią zainteresować.
Jeśli chodzi o Clock DVA, to znam ich "White Souls In A Black Suits" oraz "Advantage" - b. ciekawe płyty.

Thighpaulsandra "Double Vulgar"

Początek albumu może być mylący, a to za sprawą prawie klasycznej formy The Bush Administration Project, z fortepianem, akordeonem, a przede wszystkim "szkolonymi" wokalami, ale zaraz syntezator "burzy błogostan", pojawia się zdecydowany rytm i piosenka (Slammer), która przywodzi na myśl It's a Rainy Day Fausta, jeno z pstrokatą elektroniką; On The Horns Of Magda Reuth przybiera industrialną formę (pojawia się także techno-rytm, noise), ale również wyczekującą pozycję (plamy elektroniki, lira korbowa)...wszystko zaczyna skwierczeć, buzować, by znowu przywołać piosenkę w The Circumcision Of Christ, którą równie dobrze mógłby zaśpiewać Charles Hayward; Double Vulgar to wieloczęściowa kompozycja na elektronikę, w którą wplątano niepotrzebnie głupią, pop-rockową piosenkę z irytującą, przesterowaną gitarą (najsłabszy fragment utworu); po tytułowej kompozycji "wszystko wraca" do komputerowo-syntezatorowej, nieco filmowej narracji (He Tastes Of The Sea); płytę kończy rozmarzona pieśń, która mogłaby znaleźć się w repertuarze Dead Can Dance.

Pomimo pierwszoplanowej roli cyber-instrumentów, w tle słuchać akustyczne aranże, a w przekazie nawiązania do "rozrywkowych cold-industrialnych" wzorców sprzed lat.

Nowa-stara industrial-noise-elektronika.

https://www.discogs.com/Thighpaulsandra-Double-Vulgar/release/190118

[bananamoon]

Blackhouse "The Father, The Son And The Holy Ghost"

Posępna, złowieszcza, pesymistyczna, a jednocześnie nietuzinkowa i budująca muzyka, będąca wypadkową industrialu, nojsu, eksperymentu, folku, koldłejwu, poważki, popu...
Bogate kompozycje oparte na motorycznych rytmach, dodatkowo wzbogacone różnorodnymi "efektami" (często pozamuzycznymi).
Świetny, poszukujący, prawie półgodzinny utwór The Holy Ghost!

Zespół tworzą Ivo Cutler oraz Sterling Cross (w utworze The Father, na skrzypcach zagrała Julie Frith).

Third Time Lucky.

https://www.discogs.com/Blackhouse-The-FatherSon-And-The-Holy-Ghost/release/308973

[Bart]

Brytyjski band Fields of Nephilim zapladnial moja wyobraznie gdzies tak cwierc wieku temu. Szczegolnie ich trzeci album, Elizium, wyprodukowany przez Andy Jacksona znanego ze wspolpracy z Pink Floyd. Wielka szkoda, ze tak niewiele materialu po sobie zostawili...




Wiele lat pozniej, z sentymentu, kupilem sobie taki boxset, 5 albumow: trzy pierwsze studyjne, czwarty live i piaty mixy:


Do tej pory ciary mnie przechodza gdy slucham Moonchild
https://youtu.be/rJWsDpA909c
_________________
Beatus vir qui suffert temptationem quia cum probatus fuerit accipiet coronam vitae.

[bananamoon]

Nurse With Wound & Graham Bowers "Diploid (Parade ~ Epilogue)"

W ostatnich latach Red Wharf wydała kilka b. ciekawych płyt będących wynikiem współpracy Nurse With Wound oraz Grahama Bowersa (wielka szkoda, że i tak skromny katalog nagrań, zamknął się na dobre wraz ze śmiercią Grahama Bowersa) - mam na myśli albumy "Rupture", "Parade", "Excitotoxicity", "Mutation...The Lunatics Are Running The Asylum...".
A do mnie przyszedł właśnie mini-album wspomnianych artystów z 2013 roku "Diploid (Parade ~ Epilogue)".

Bardzo obrazowa muzyka, która podoba mi się tym bardziej, że blisko jej do "elektronicznego Stockhausena i pochodnych", czy też szeroko rozumianych nagrań tzw. studia eksperymentalnego; muzyka mroczna, opowiadająca przedziwne historie w teatralny / filmowy sposób, organizująca przestrzeń na wzór pogłosów w kinowej sali, wykorzystująca do tego celu elektronikę, fortepian, kotły, perkusjonalia...

Cinema-industrial.

https://www.discogs.com/Nurse-With-Wound-Graham-Bowers-Diploid-Parade-Epilogue/release/4815084

[Maciek]

Radio nadal uczy, przynajmniej mnie. Wczoraj był jeden z tych momentów, w których człowiek coś usłyszy, a sekundę później ma włączone nagrywanie, przygotowany notes, coś do pisania (w tym coś zapasowego) i ewentualnie odpalony program do rozpoznawania muzyki. Wyrazy uznania dla redaktora Migały, który przez ostatni rok tworzył najlepszą treść humorystyczną, z jaką się spotkałem w radiu i telewizji w ciągu ostatnich 20 lat, a wczoraj dał się poznać z tej odrobinę (ledwie zauważalną odrobinę) poważniejszej strony redaktora muzycznego.

She Past Away, czyli tureckie The Cure, jak określił to redaktor. Sama klasyfikacja nie wzbudziła we mnie zaufania, ale muzyka wzbudziła je błyskawicznie. Te tureckie piguły muszą dawać niezłego kopa.
Oczywiście nie polecam tym, którzy mentalnie mają więcej niż 20 lat. Ale jak kiedyś usłyszę o tureckim Genesis, to też dam znać, dla równowagi.

Rituel

Alternatywna wersja wideo ze świetnie dobranym obrazem: https://youtu.be/55uYm8Ve49I
_________________
Adoptuj, adaptuj i ulepszaj.

[Monstrualny Talerz]

[Maciek]

Jeśli chodzi o rozrywkę, to zdecydowanie była jedna z niewielu dobrych zmian w Trójce. Praktycznie każda audycja godna polecenia, ale ja szczególnie sobie upodobałem tę, w której „Jarre” zagrał Oxygene 2 w wersji bez prądu:
https://www.polskieradio.pl/9/8133/Artykul/2353943,Zupelnie-Inne-Popoludnie-12-sierpnia-godz-1329
_________________
Adoptuj, adaptuj i ulepszaj.

[Maciek]

A ten numer z radia z wczoraj, w wersji z obrazem, wyjaśnia skąd skojarzenia z The Cure: https://youtu.be/5OsETaZhBzE
_________________
Adoptuj, adaptuj i ulepszaj.

[Leptir]

[Maciek]

Zapomniałem o innych bohaterach wczorajszego wieczoru.

Rosyjska noc
_________________
Adoptuj, adaptuj i ulepszaj.

[Leptir]